relaties

Ik weet het even niet meer.

Ik zit al lang in een onmogelijke relatie. de zogezegde onbereikbare liefde. Steeds weer weet ze me eronder te houden.

Nu is zij mogelijk zwanger. ze wil nog zo graag een kindje en dacht dat ze met een halve fles wijn op in de juiste tijd wel een kans zou maken zwanger te worden.
Ze koos erover hem te gebruiken, niet aan mij te denken en te gaan voor eigen wens. Nu de kans zich voordoet dat ze zanger is, wil ze de test met mij doen.
Of ze een mogelijk kindje ook met mij wil opvoeden, krijg ik geen antwoord op. met hem niet echt.
Hij word er net bij betrokken.

Ze laat weten op deze manier haar fantasie wereld vorm te geven. Al ser ene kindje mocht komen is het net of dit dan een kindje van haar en mij is, los van of ik er iets mee te maken zou willen hebben.

Ik voel me belazerd, maar ergens is het ook een droom die in vervulling zij kunnen gaan.
Ik begrijp allerminst dat er iemand is die dit zo zouden kunnen doen, maar....

Nu moet ik kiezen of ik de test samen wil doen, iets in mij denkt, zoek het uit, jouw rotzooi, zelf opruimen. Maar het stomme is dat ik haar niet kwijt wil en het ingewikkeld ok, ik dat eleven met een baby samen nog altijd voor me zie.
Het niet samen doen van een test (niet betrokken zijn) zou ik mezelf nooit vergeven, mocht de toekomst toch die ene wending krijgen.

Hoe ingewikkeld kan een mens doen. En anderen daarin meeslepen? (ik weet ik laat mezelf meeslapen!) toegegeven dat het echt heel moeilijk is, om hier afstand van te nemen.

Moest het even kwijt.
Word gek van de twijfels die zij maar blijft hebben, het aantrekken en afstoten is slopend.

Ben echt bezig mijn grenzen te stellen, het uitspreken gaat makkelijk, het naleven met ups en down. Ho meer grenzen ik stel, hoe meer contact zij zoekt. pfffff vermoeiend en zo veel moois wat al kon zijn.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Schaap, Op 28-07-2017 23:00

Je verhaal is niet erg duidelijk. Ik hoop dat je wat met mijn advies kan.. Liefde hoort niet aan te voelen als een astma aanval. En jij lijkt er middenin te zitten. Wil je een tweede keus zijn? Ik begrijp uit je verhaal dat het kind niet de jouwe is... Ben je bereid om het wel zo op te voeden?

reactie Jet, Op 29-07-2017 11:38

De situatie, waar je in zit, is allesbehalve prettig omdat je er geen grip op hebt, nooit goed. Ik begrijp uit je verhaal dat er nog een ander bij betrokken is, laat in oedergaval een dna test doen! Mocht blijken dat jij de vader ben beloof om je wettelijke bijdrage aan het kind te verlenen. Stop in iedergeval met deze relatie, het zal je niets goed brengen omdat je gemanipuleerd wordt en dat zal niet veranderen. Ik begrijp sommigen niet, alsof er geen andere vrouwen in je leefomgeving zijn die jou wÃ©l op een fatsoenlijke manier behandelen. Dus, je doet het jezelf aan als je in dee situatie blijft!

reactie C, Op 29-07-2017 13:54

Is er een kans dat het kindje van jou is? De andere potentele vader wil ze er net of niet bij betrekken? Je moet het zelf weten. Als het kindje mijn vlees en bloed is, zou ik toleranter blijven naar een partner als je al in zo'n complex gebeuren zit, omdat je 1 je eigen droom in vervulling ziet gaan (samen kindje), 2 om haar geeft dus dan is de baby meer dan welkom door 2 mensen. Maar als het jouw kindje niet is dan is er niets dat jullie letterlijk bindt. Dat in combinatie met hoe grillig ze al in de relatie staat, zou voor mij de druppel zijn. Maar ik heb makkelijk praten op afstand, want zit niet met emoties en ken de exacte context niet. En als ze niet zwanger is en je houdt zoveel van haar, wellicht krijg je haar dan uit haar egocentrische zone door wel samen voor een kind te gaan. Zoals jij het nu opschrijft, komt ze op mij over als te onberekenbaar. Als ze dat met alles is, verwacht je dan eigenlijk wel dat een baby haar uit haar egocentrisme kan halen? Of wordt het kindje er zelfs de dupe van.... Geen oplossingen, maar wellicht zit er iets tussen waar je iets mee kan of waardoor je de situatie vanaf net een andere hoek kan zien?

reactie Ysbrand, Op 30-07-2017 01:51

Beste Draak, Er is maar Ã©Ã©n manier waarop jij je eigen leven kan redden en dat is dit mens vandaag nog uit je leven te gooien met alles wat erbij hoort. Ze houdt niet van je en dat zal ze nooit doen ook. Daarbuiten lopen er die wel van je kunnen gaan houden. Dus je verknoeit je tijd en je moeite iedere seconde dat je hier nog aan besteedt. En in het vervolg: het is graag of helemaal niet!

reactie Draak, Op 01-08-2017 23:00

Beste mensen, Allereerst mijn excuses voor de vele typfouten. Begrijp wel dat het lastig lezen is. Emotie en typen op de telefoon zonder het na te lezen werkt duidelijk niet samen en herstellen is helaas niet mogelijk. Grote dank voor jullie openhartige reacties! Wellicht iets wat nog gemeld had moeten worden is dat ik een lesbische vrouw ben. Dus niet de mogelijke vader. En ook niet (zo simpel) gezamenlijke mogelijkheden tot een eigen kind. Hierbij speelt naast de diverse procedures ook de leeftijd een rol. Vandaar mijn verwardheid. De wijze waarop valt erg veel over te zeggen. Echter de liefde die ik voel, maakt me in deze zo week, dat ik het ook van haar kant met haar kinderwens kan bekijken. De test hebben we samen gedaan. Beide keren negatief. Teleurstelling en oplichting. Dit is niet hoe het zou moeten gaan of hoe zaken in een mogelijke stroomversnelling zouden moeten komen! Zoals iemand al zei, helemaal of helemaal niet. Groot gelijk en tegelijkertijd eng en spannend. Maar haar eeuwige twijfel, raakt mij diep. Ik blijf mijn best doen. En schrijf soms gewoon even lekker van me af. Dat ik er net niemand over durf te praten is eigenlijk al zo veelzeggend. Toch geeft het schrijven en het lezen van jullie antwoorden wat lucht, waarvoor nogmaals dank.

Site built by B-nuts