relaties

Had een affaire/relatie met getrouwde man. Al lang was dit gevoel er tussen ons, ook al kenden we elkaar niet, blikken zeiden genoeg. En onverwacht toch aan de praat geraakt. De aantrekkingskracht en liefde was zo groot, ik bezweek, ondanks dat hij getrouwd was. Hij wilde eerst voor mij kiezen. Voelde zo echt. Hij was het voor mij en andersom dacht ik ook ik voor hem. Voelde op alle vlakken als thuiskomen. Echter keerde het; hij koos voor gezin, bleven â€˜vriendenâ€™. Het deed zoâ€™n zeer. Hij had er ook moeite mee. Bleven contact houden, belanden weer in bed samen. Zijn leven ging echter gewoon door en mijn hart was gebroken. Heb een keer gedreigd dat ik alles zou vertellen. Hij kreeg het daar zo benauwd van. Uiteindelijk wilde ik het ook niet, dan zou ik hem wellicht kwijtraken als vriend. Stom.. ook daar nam ik genoegen mee. Iets later heb ik uit naam van anonieme vriendin toch zijn vrouw op hoogte gebracht. Hij moest contact verbreken. Heb hem nog gezegd dat ik het echt niet was. Ook tegen mijn vriendinnen. Sta bekend als heel eerlijk en ben ik ook. Maar verdriet en jaloezie nam overhand. Nu ben ik hem helemaal kwijt. Wellicht beter. Achteraf weet ik ook niet hoe echt het was van zijn kant. Toch denk ik nog steeds dat hij veiligheid niet op durfde geven en zijn plichtsgetrouw zwaarder telde, maar dat onze liefde echt was. Stom, ik kan hem niet vergeten. Hoop nog steeds ergens, huil nog steeds in bed om hem. Vind mezelf naar gezien de brief. Hij was oneerlijk, maar zij kon er niets aan doen. En ik moet verder. Toch vraag ik me af of ik het alsnog moet zeggen, stel dat hij wel ooit voor mij kiest? Wat onwaarschijnlijk is. Ik wil van mijn gebroken hart af. Ik wil een goed mens zijn bovendien. En vind het slecht dat ik dit gedaan heb, er over gelogen ook. Beiden niets voor mij. Was echt mezelf niet. Maar moet de waarheid verteld worden?

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Moraalridder, Op 22-12-2017 17:29

ik snap niet wat je zo zit te miepen; wat jij meemaakt en meegemaakt hebt is al miljarden keren voorgekomen. maar veel mensen zijn hardleerse leerlingen en trappen steeds weer in de zelfde valkuilen. Hij zou voor jou gekozen hebben? Ja vast en zeker , om eens lekker uit de broek te gaan en nooit bij zijn vrouw weg. Dat je zijn vrouw hebt ingelicht is ronduit een lage streek.

reactie Nancy, Op 22-12-2017 18:15

Als je nu daadwerkelijk denkt dat hij voor jou gaat kiezen ben je nog dommer dan het achtereind van een varken... Amen! Pak je leven op en zie het als een bevrijding dat je van zo'n man af bent!

reactie anton50, Op 23-12-2017 00:16

"Liefde brandt, liefde schroeit." Hoorde ik toevallig in de laatst geziene aflevering van Dagboek van Herman van Groen. Mooie uitspraak. "Liefde is ook meedogenloos. Liefde maakt mensen gek, doet hen het verstand verliezen.." Is een uitspraak van mij. Op ervaring gebaseerd. Indien je je hier niet los van maakt, hoe dan ook, ga je eraan ten onder. Kies voor jezelf, tracht je op iets anders te gaan focussen, wat dan ook je aandacht afleidt van hem. Besef dat hij ook doorgaat met zijn leven. Kies voor jezelf, en vertrouw erop dat de tijd alle wonden heelt uiteindelijk... Sterkte

reactie Anoniem, Op 24-12-2017 13:37

Je verhaal is heel erg herkenbaar! Ik hoop wel voorbije dat jullie een goed eind gesprek hebben gehad. Je kunt er niks aan doen als je verliefd word op iemand ook al is hij getrouwd en vaak neemt liefde de hand. En die reacties er onder? Het is makkelijk oordelen als je het zelf niet hebt mee gemaakt. Vooral sterk blijven nu, je komt er over heen al kan het een tijd duren

reactie Stefan, Op 26-12-2017 04:37

Wat bereik je er mee door diens partner in te lichten? Deze actie lijkt mij dommer dan een ezel of huist er een slechte demoon in jou die besluit zo een actie te ondernemen. Gebruik je verstand post naar diens partner sturen is niet chique. Waarom zou je dat doen het is toch niet je vriend.

reactie Goed mens, Op 27-12-2017 23:26

Bedankt voor de twee fijne reacties Anoniem en Anton. Wil ook verder. En mijn verstand weet het ook. Toch is het gevoel er soms nog. Hij liet me op dat moment voelen zoals ik dacht dat liefde zou moeten voelen. Dat gevoel heb je niet zomaar. Noem het dom. Maar dat zei mijn hart. En dat is blijkbaar lastig te vergeten, ook al zegt verstand anders. Brief was stom, fractie van jaloersheid, hij mooi weer spelen, schijn ophouden, mijn hart gebroken. Weet dat hij het zelf had moeten vertellen. Maar kon het niet uitstaan, idee dat hij dat hij dat niet zou doen, alsof ik er niet toe deed. Ik kom er wel. Ook al baal ik van actie, ik ben een goed mens. Het was niet de persoon die ik ben toen ik brief schreef. Opbiechten gaat me niets opleveren denk ik. De liefde die ik dacht te voelen hoop ik ooit wederzijds te ontmoeten.

Site built by B-nuts