relaties

Ik ben vreemdgegaan met mijn collega. Het was fijn en smaakt op seksueel gebied naar meer. Ik heb er sindsdien lichamelijk last van: â€˜s nachts word ik wakker en heb ik last van snelle hartslag en een groot schuldgevoel. Met mijn collega kan ik er goed over praten, maar dat maakt de last noet mindet.

Voordeel is dat we beiden niet willen dat onze relatie eindigt. Als ik het mijn partner zou vertellen, zou er waarschijnlijk een last vab me afvallen...maar: dit is onmogelijk. Ik weet, door hoe wij over dit soort situaties hebben gepraat in het verleden, dat ze onze relatie dan als over zou zien. Ik heb 4 kinderen met haar, waarvan 1 pas 5 maanden oud, en een fijn leven in onze wijk en ik hou ook echt van haar.

Op seksueel gebied hebben we wel wat moeite, zeker nu na de geboorte van de 4de. Misschien dat het daar ooo vandaan komt dat je vreemdgaat: een ander wil jou en je voelt je even weer 16. Impulsieve beslissing snel genomen, en de gevolgen zijn voor mij om te dragen. Zoek geen medelijden, maar wel raad. Als ik mijn gezin zou kwijtraken zou dat mijn leven doen instorten, ik wil dat echt niet...zoek echt raad over hoe ik hier verder mee om kan gaan.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie hans, Op 26-09-2018 09:08

M.W., je geeft het antwoord zelf al. Als ze het zou weten is het einde verhaal en zou je er niet mee kunnen omgaan. Je maakt dan namelijk niet alleen jezelf kapot maar ook je vrouw. Los daarvan zullen je kinderen je mogelijk kunnen gaan haten om hetgeen je hun moeder hebt aangedaan. En dat is het toch allemaal niet waard. Dus mond houden en probeer het een plekje te geven. En gewoon doorgaan als je het spannend vindt, maar zorg ervoor dat moeders er niet achter komt.

reactie Liek, Op 26-09-2018 19:28

Zorg dat het nooit meer gebeurd, ontloopt je collega en leer met je schuldgevoel leven of biecht het ver in de toekomst op. Lukt dat niet ga dan nu weg en hou de eer aan jezelf

reactie YouKnow, Op 26-09-2018 21:11

Goed van je dat je je verhaal naar buiten brengt. Je hebt last van een snelle hartslag 's nachts; als je je hart zou volgen...weet je dan eigenlijk al niet wat de beste manier is om hieruit te komen? Je schrijft dat jullie ooit al over dit soort dingen hebben gesproken waardoor je weet wat zij je nu zal gaan vertellen. Maar wat was jouw mening destijds hierover? Mogelijk stond dit destijds ook niet op jouw lijstje als 'normaal' binnen een relatie, maar is er iets bij je verandert. Zo kan het ook best zijn dat zij je nu ook niet acuut de deur uit zet...omdat de situatie is veranderd ( in de zin van kinderen e.d.). En even anders bekeken: je bevind je in een zenuwslopende situatie en staat voor een soort keuze...is het dan niet eigenlijk heel eerlijk dat je partner hierin ook een keuze heeft?

reactie Henk, Op 26-09-2018 21:44

wat een onnozele vraag: er is maar een optie: stoppen, maar dat kost wel discipline. En als je dat hebt was je niet gaan pissen buiten de pot.

reactie Betweter, Op 26-09-2018 23:34

Je zult toch echt een keuze moeten maken, van 2 walletjes eten kan even maar dat gaat toch een keer mis. Kies voor je vrouw, je hebt 4 kinderen met haar verdorie, je hebt zoveel met haar meegemaakt en het is maar seks, dat komt wel weer. Je moet stoppen met je collega, en dus zal een van jullie een andere baan moeten zoeken anders blijf je in die seksuele spanning hangen. Er zijn banen genoeg, dus moet kunnen...

reactie Anoniem , Op 27-09-2018 16:42

Je moet voor jezelf bepalen wat je wil. Enerzijds geef je aan je gezin niet kwijt te willen, anderzijds wil je meer op seksueel gebied wat bij je partner niet mogelijk is. Je kan het niet allebei hebben dus je zult een keuze moeten maken. Mijn vraag zou zijn: was dit eenmalig, of heb je gewoon een affaire? Als het een eenmalige fout is, dan is je relatie misschien nog te redden. Als je dit keer op keer doet is het lullig naar je trouwe partner toe en kan je beter uit de relatie stappen. Dan kan zij namelijk ook op zoek naar iemand die beter bij haar past. Ben je 1x de fout ingegaan, maar wil je het toch nog proberen? Dan zou ik het niet vertellen aan je partner. Dan ben jij wel mooi van je schuldgevoel af, maar bezorg je haar alleen maar een naar gevoel. Dit is jouw probleem en jouw rotzooi. Daar hoor je je vriendin die net een paar maanden geleden bevallen is niet mee lastig te vallen. Het lost namelijk toch niks op. Je zult zelf een keuze moeten maken.

reactie Mw86, Op 28-09-2018 07:26

Ik heb al actie ondernomen en mijn collega verteld dat ik die niet meer wil, dat me me emotioneel kapot heeft gemaakt. Bij een aantal reacties mis ik wel empathie, alsof ik er echt over nadacht way ik aan het doen was...het was lust, die won het van nadenken. Maar erna ben ik ALLEEN maar aan het denken. Mijn keven voelt op dit moment vergiftigd, ik eet bijna niet en heb de halve dag last van verlammende stress en huilbuien. Ga maandag naar de huisarts om een gesprek met psycholoog te regelen; ik moet dit een plek leren geven want mijn keuze is gemaakt: ik vertel het mijn vrouw niet, ga mijn relatie verbeteren en zorgen dat dit niet meer gebeurt. Ik ben wel nog steeds benieuwd of er mensen zijn die zich ooit zo gevoeld hebben als ik nu doe, en wanneer dat gevoel minder werd. Ik heb een stip op de horizon nodig...

reactie BW, Op 29-09-2018 15:03

Lieve M Geloof me... het gaat echt over. Ik heb hetzelfde meegemaakt. Ik heb het aan niemand verteld. Bijna een jaar last gehad van hetzelfde als jij. Hartkloppingen, niet kunnen eten, schuldgevoel en ongelofelijke stress. Ik wilde niet naar de huisarts want ik wil gewoon dat niemand het weet, gewoon echt niemand. Ik heb gemerkt dat ik heel sterk ben, dat ik dit in mijn eentje kan dragen... ongelofelijk. Bij mij was het trouwens een affaire van 4 maanden, inclusief verliefdheid. Ik heb gekozen voor mijn man. En de tijd heelt alle wonden. Het wordt steeds een beetje beter, zorg dat je ontspant door middel van wat bij jou past. Bij mij waren dat rustgevende meditatiefilmpjes. Veel sterkte x het komt echt goed!

reactie Betweter, Op 30-09-2018 21:17

Je mist in een aantal reacties weinig empathie, ik denk dat je onder andere mijn reactie bedoelt. Klopt, ik toon weinig empathie, maar daar vraag je niet om, je zocht immers geen medelijden, je vraagt om raad. Je zegt dat de seksuele escapade een impuls was, gedreven door pure lust. Ik vraag me af of dat wel zo is en of er toch ook andere gevoelens voor haar zijn, want anders zou je keuze voor je gezin niet zo moeilijk moeten zijn. Wat ik wil zeggen: je hebt 4 kinderen, dat is niet niks, dat is pure rijkdom, dat laat je niet achter voor iets dat puur door lust is gedreven. Je hebt je keuze gemaakt zeg je, gelukkig, ik hoop dat je sterk genoeg bent, zoals BW. En anders toch echt een andere baan overwegen â€¦.

Site built by B-nuts