Faalangst
Geschreven door Fred, Op 14-10-2018 12:19
Zo bang dat je niet meer met me wilt praten, dat je zo gedag zegt en nooit meer terug komt of dat je me gewoon negeert. Daarstraks stonden we nog gezellig te praten. Nu zit ik in mijn kamer, had ik niet moeten doorvragen? Je zei iets gevoeligs ik had het niet door. Te druk, te bang een fout te maken. Zal ik zo excuus aanbieden? Maar wat als ik dat niet durf. Beter hardop oefenen. Maar wat als je me hoort, vind je dat dan raar en praat je dan ook niet meer met me? Wordt je zo meteen boos of ben je dat al? Hopelijk kan ik het nog goed maken.
Ik loop weer naar de openbare plek, shit daar kom je. Okee, rustig adem halen, alles komt goed. Hakkelend zeg ik 'hi'. Je begint te praten, je bent nog vrolijk en je vertelt me nog steeds persoonlijke verhalen. Een zucht van verlichting, je gaat niet weg. Vanaf nu kan ik de wereld aan, je hebt me laten zien dat ik er mag zijn zoals ik ben. In andere- en zelfvertrouwen is gegroeid en ik denk nooit meer van die gekke dingen. Ik drink mijn thee op en vertrek. Ik vertrek weer naar mijn kamer...
reactie Paradijsvogeltje, Op 18-10-2018 07:00
Het leven kan een innerlijke strijd zijn maar er is slechts één winnaar die dat kan overwinnen en dat ben jij. Je bent mooi en goed zoals je bent met je volkomenheden en onvolkomenheden.Wees dankbaar, geniet en leef elke dag. En omarm de uitdagingen op je levenspad en niet de demonen!!!! Een gelukkig leven toegewenst!
reactie Koolmeesje, Op 20-10-2018 10:35
Je hebt gelijk zebravinkje, leven, laten leven en liefhebben. The rest is history. Ik ben en blijf een vreemde vogel ;).