relaties

Ik zit met een vraag ik heb nu ongeveer 2 jaar een relatie met me verloofde en vandaag is het onderwerp van kinderen tersprake gekomen zij wilt een gezin beginnen en ben min of meer als de dood om hier aan te begingen. Me verloofde weet wel het een en ander van mijn verleden, Maar niet alles.
Het is een lang verhaal en begint 19 jaar geleden.

Ik ben altijd fors geweest en vond mezelf nou niet echt moeders mooiste. Toen ik aan het laatste jaar van me mavo begon leerde ik me eerste echt vriendin kennen zal maar haar K noemen. K en ik zetten niet in de zelfde klas maar waren wel constant samen te zien. We waren echt onafscheidelijk. We waren zelfs elkaars eerste alles. Eerste echt kus, elkaar ontmaagd ga zo maar door. Toen het schooljaar er op zat was ik geslaagd voor me examens en zij moest nog een jaar voor haar havo diploma. We brachten de zomer samen door en waren gelukkig. Aan het begin van het nieuwe schooljaar begon zij aan haar laatste jaar en ik aan mijn nieuwe opleiding. Een BBL opleiding want ik was nooit een ster geweest met leren maar was technisch goed aangelegd en kon goed met me handen werken. Ondanks het feit dat ik nu van 8 tot 5 op school zat probeerde we zo veel mogelijk bij elkaar te zijn. Ongeveer 10 dagen voor de herfstvakantie kregen we ruzie over het feit dat ik minder tijd met haar doorbracht. Het liep hoog op en ging uiteindelijk redelijk kwaad naar huis maar zei voor ik de deur uitging dat ik een het goed zou maken met een verrassing. Ik had een week lange vakantie geboekt naar Paris. Dus de vrijdag (start van de hersft vakantie) ging ik naar haar huis om haar te verrassen. Ik ging via de tuin naar binnen de achterdeur was altijd open zei haar moeder gedag zoals altijd en ging naar haar kamer. Maar wat ik aantrof was K in bed met een klasgenoot en redelijk goeie maat van mij noem hem maar M. Wat er daarna gebeurt is, is tot op de dag van vandaag nogsteeds niet helemaal helder. Kortom bij mij waren de stoppen aardig doorgeslagen. Haar moeder heeft me uiteindelijk bij zinnen gebracht want op dat punt had ik M bij de keel half uit het raam hangen en was klaar om los te laten. Ik ben kwaad weggegaan en toen ik thuis was hing K aan de telefoon(mobiel) en heb haar weggedrukt. de volgende dag een sms gestuurd dat hij en zij dood waren voor mij en dat ze allebei maar beter geen contact konden zoeken met mij omdat ik niet voor mezelf instond. Heb zelfs de zelfde dag van nummer gewisseld en ben verder gegaan met me leven.

Nu komt het probleem een paar jaar(Ongeveer 2)later ben ik K's moeder tegen het lijf gelopen. Na een korte babbel wou ik weer verdergaan dus zei nog een prettige dag verders te hebben. Maar haar moeder zei dat ze me nog iets moest vertellen en het niet langer kon uitstellen. En begon vervolgens te vertellen dat kort na die dag K ontdekte dat ze zwanger was. K is uiteindelijk bevallen van een dochter (ben vergeten te zeggen K en haar ouders waren van de kerk Dus geen abortus) en dat kort na de bevalling een DNA test was gedaan en M was niet de vader en dat ik de vader was van K der dochter.
Toen ik verder vroeg over hoe het ging met het kind . kreeg ik wat ik tot de dag van vandaag nogsteeds het beste kan beschrijven als een nekschot. Het kind had 6 weken geleefd voor het aan wiegendood was overleden. Na dit alles te hebben aangehoord ben ik in een roes thuis gekomen.

De 7 a 8 jaar na de dag van het nieuws dat ik een dochter heb gehad maar nooit zou leren kennen heb ik erg losbandig doorgebracht. Veel drank en meerdere one night stand en losse scharrels inclusief K der beste vriendin.

Mijn vraag is nu moet ik open kaart spelen over dit alles en eerlijk vertellen aan mijn verloofde. dat ik een dochter heb gehad en dat ik eigenlijk geen kinderen wil. ik weet dat zij niks anders wil dan een moeder zijn. Tevens niemand in mijn familie weet dit alles.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Marc, Op 12-04-2019 10:05

Je mag alles opbiechten aan je verloofde, die je zal begrijpen als ze van je houdt. Ik zou ook uit empathie contact zoeken met je vriendin die tenslotte gedurende 9 maanden een kind van je droeg. Die laatste hoef je echter niet om vergeving te vragen want ze bedroog je als ik het goed begrijp. Dat haar familie Kerks was trek ik in twijfel. Mensen die hun dochter thuis met een vriendje alleen laten - "naar boven " gaan - en weten dat er geneukt wordt zijn helemaal niet Kerks. Eerder hypocriet. Mijn dochter heeft een vriendje, dat ze daarnaast met een andere "vriend" naar boven zou gaan zou ik haar stellig verbieden. Zadel jezelf niet op met een schuldgevoel. Laat het verleden rusten en geniet van vandaag.

reactie emillio, Op 15-04-2019 12:37

Ik denk dat het vrij voor de hand ligt dat je hier openkaart over moet spelen. Aan het verleden kun je niets meer doen. Je kan er alleen uit leren. Zijt gewoon eerlijk en open tegen haar, ze eal er wel begrip voor opbrengen. onthoud wel dat 1 van de twee water bij de wijn zal moeten doen, anders heeft jou relatie geen kans op slagen. Je kzn ook eens overwegen om te spreken met een persoon ivm het voorval vzn vroeger en kzn het je blik op kinderen sterk veranderen aangezien je er niet veel aan hebt kunnen doen.

Site built by B-nuts