Geschreven door Brecht, Op 14-04-2019 12:56
Op mijn 18e in mijn hart de keus gemaakt, hij is mijn liefde. Maar hij was getrouwd en een stukje ouder dan ik. Na een half jaar durende relatie waarbij hij mij op een avond vertelde dat hij zich ingeschreven had voor een huisje elders, sloeg de paniek toe. Zijn gezin? Zijn kinderen? Hoe al de omgeving reageren? Waaaahhhh!!!!
Ik verbrak die avond onze relatie. Mijn schuldgevoel was te groot.
Het heeft me ziek gemaakt, de mix van schuld, verdriet om hem niet meer te zien, wat een ellende.
Het heeft jaren van mij leven gekost daar overheen te komen.
Maar dan, jaren later, ik had allang een nieuw leven, staat ie voor mijn neus. De schrik was enorm. Ik herkende hem gelijk. Ouder geworden, maar helll, nog steeds wist hij mij te betoveren.
En stom genoeg liet ik me wederom verleiden, fantaseren in een gezamenlijke toekomst.
Há! Hoe dom.
Het is weer voorbij, nu een paar jaar geleden.
Maar wat doet het pijn6ekawu