Geheimen
Relaties
Mijn “what if”
Geschreven door Regret, Op 18-01-2020 00:56
Mijn verhaal begint op 15 jarige leeftijd, nu alweer eeuwen geleden. Ik had in de tijd overgewicht, maar door op een vechtsport te gaan, en 5 dagen in de week te trainen, vlogen de kilo’s eraf. En toen zag ik hem: een jongen die leek op een jongere versie van Phillip Cocu. Donkere krullende haren, staalblauwe ogen, gespierd, nederig en lief.En wat viel ik hard voor hem. Klamme handen en weke knieën als ik hem zag, maar nooit laten blijken dat ik hem leuk vond. Doe normaal joh, hij gaat naar de universiteit en jij hebt “maar” mbo. Maar toch ontstond er een vriendschap, en een tijdje heb ik hem mijn beste vriend kunnen noemen. Maar ik heb nooit de moed gehad om hem te vertellen hoeveel hij voor mij betekende. 4 jaren heb ik gewacht dat er van zijn kant iets kwam waardoor ik wist dat hij misschien ook wat voor mij voelde. Pas toen iemand anders mij versierde en verkering vroeg, twijfelde ik heel erg, want ik wist hoe diep mijn gevoel voor hem ging. Dus heb ik hem op de man af gevraagd of hij gevoelens voor mij had. “En als dat zo was, jij hebt toch een vriend” was het enige wat ik uit m kreeg. Dus wist ik totaal niet wat ik daarmee aan moest. Ik kan je wel vertellen, als hij op dat moment gezegd had van, ja, ik heb gevoelens voor jou, dan had ik alles laten vallen en had m duidelijk gemaakt dat ik ook tot over mijn oren verliefd was op hem. Maar goed, dat is dus duidelijk niet gebeurd.
Maar de blauwdruk van mijn ideale man was dus geschetst hierdoor. Maar om de een of andere reden, heb ik daarna alleen nog maar losers aangetrokken, narcisten, verkrachters en egomaniakken. Maar hem heb ik nooit kunnen vergeten, zelfs niet na 30 jaren. Mijn liefde voor hem is er nog steeds, maar hij heeft een vrouw en kinderen, en ik hoop dat hij de liefde van zijn leven in haar gevonden heeft. Ik ben ook niet van plan om zijn wereld te verstoren, maar hij zal tot aan mijn laatste adem teug in mijn gedachten blijven.
reactie Achterbuurvrouw Angelique, Op 24-01-2020 05:47
Beste Regret,
Wat heb je je emotie en "gemiste" kans prachtig verwoord. Het scheelde niet veel of ik hield het niet droog.
Soms kan je zoveel voor iemand voelen. Als of degene je zielsverwant is voorbestemd is, je droomprins is. Maar dan heb je factoren zoals angst, twijfels, complexiteit of leeftijd die van grote invloed kunnen zijn. In je hart weet je het bijna zeker. En het lukt je niet om hem, jou of haar te vergeten. En al helemaal als je willens en wetens op een dwaalspoor gezet wordt omdat je terbescherming hard to get wilt spelen.
Heel veel sterkte met het verwerkingsproces. Wat voorbestemd is is niet te beïnvloeden.
Suk😘
reactie Marva, Op 24-01-2020 22:36
Wie Phillip Cocu is weet ik niet maar snap dat je een onbeantwoorde(!!) liefde had als puber. Als een jongen/man na 4 jaar geen greintje belangstelling voor je had als in 'verliefd of geïnteresseerd' is hij dat nooit geweest, ik hoop echt dat dat een troost voor je is.
Toen je hem vroeg of hij iets voor je voelde zei hij immers niet 'ja' maar draaide zich er elegant uit door te zeggen 'ach, en al was dat zo: je hebt toch een vriend?'
Mannen zijn soms net mensen, hij wilde je niet kwetsen door te zeggen dat hij niet verliefd op je was maar er alleen sprake van vriendschap was als ik dat zo lees..
Maak het niet mooier dan het was, of groter: mijn ex leek ook zo leuk toen ik hem leerde kennen. Als hij na een jaar uit mijn leven was verdwenen had ik mss nog steeds gedacht: met HEM was ik vast zielsgelukkig geworden.
Die kans heb je nooit gekregen en al snel maak je dingen dan mooier dan ze waren, of vul je in hoe hij zich zou gedragen na 10 jaar samenwonen.
Koester die mooie herinnering en vergeet niet dat hij alleen zijn beste kant heeft laten zien aan jou. Wie weet wat een nare trekjes je had ontdekt als het wel echt een relatie was geworden destijds..
Sterkte en bedenk dat mensen zo ver kunnen gaan als je ze laat gaan, ik spreek uit ervaring.
Neem geen genoegen met een vent waar je van denkt: wat een loser... om een voorbeeld te geven: ik had pas een date, alles was nét iets té perfect. Eenmaal thuis zei ik tegen een vriendin: het was wel leuk hoor maar als mijn dochter met zo'n type thuiskwam waren alle rode vlaggen gaan wapperen. Bij mij dus ook: kon er de vinger niet precies opleggen maar er klopte iets niet.
Na enig nadenken wist ik het: met zijn salaris, in een sociale huurwoning (woon ik ook in, niks mis mee op zich) een Rolex om zijn pols?, opeens een dikke gouden ketting op date nr.2 en een tv van -heb het opgezocht- ruim 5000,- aan de muur? Duurste telefoon die er is zo'n beetje: een golddigger??
Niets boeide hem behalve mijn werk en hoeveel ik verdien, dat ik vást veel spaargeld heb (klopt) en toen begon hij over hoe blut hij was.
Pech op pech.. nou, zal wel: ik was meteen weg. Dat rijmt haha, maar hij begon meteen over hoe vervelend het was dat hij geen auto had en er ook geeneen kon kopen op dit moment.
Ik heb hem een krantenwijk aangeraden; de belangstelling verdween als sneeuw voor de zon. Ik dacht alleen maar ONTSNAPT!!
Hoewel.. dat is niet helemaal waar; ondanks alles vond ik hem toch heel leuk en twijfelde aan mezelf of ik me niet vergiste. Dat is de pest met foute mannen, ze zijn goed in wat ze doen. Hij wist gewoon dat ik hem niets ging 'lenen', dus op naar de volgende.
Later drong pas tot me door dat hij attent was enz. maar ab-so-luut niet verliefd. Of hij een rol speelde, dat was 99,9% zeker weten ook zo.
reactie Regret, Op 28-01-2020 09:55
Dank je wel, dat je vind dat ik het “mooi” verwoord heb.
Ik heb dit ook geschreven om alles voor mij duidelijker op een rijtje voor mezelf te hebben, en het te aanvaarden, en het los te laten.
Ik ben nu al een poos weer vrijgezel, en ik ben klaar met de losers die ik in t verleden aantrok. Ik ben bezig om van mezelf te leren houden, en ik hoop dat ik daarna een fijne vent tegenkom, die ongeveer dezelfde normen en waarden heeft die ik heb, en die mij wat extra “geluk” in t leven kan geven.
Ik zal t nooit in mijn hoofd halen om “mijn” “Philip Cocu” lookalike ooit lastig te vallen, hij heeft een gezin en is denk ik niet eens op de hoogte van mijn gevoelens. Niet in t heden en in t verleden.
reactie -2, Op 11-02-2020 23:50
Aangesloten bij die laatste alinea van TO, een waardig persoon. Zo mooi, je hart op pesten na komt schoonheid je tegemoet.Zulke respectvolle mensen zijn schaars.
reactie sintemette, Op 13-02-2020 16:51
mag ik als man ook reageren? Ik ben ook op datingsites, in de hoop ooit iemand te ontmoeten om samen nog van het leven te kunnen genieten. Ik ben 67j gescheiden, en heb goed vriendinnen leren kennen op die sites. Helaas ook veel verhalen gehoord over mannen, die enkel op zoek waren naar sex.
Wat wil ik nu vertellen? Je grote liefde wist dat je een relatie had, en hij was zo eerlijk om die niet te willen stuk maken. Of hij ook van je heeft gehouden zul je nooit weten, al besef ik dat dat idee, heel pijnlijk is. Anderzijds moet je hem bewonderen dat hij zo eerlijk was. Het is weinig mensen gegeven (zelf meegemaakt) die niet heel eerlijk zijn en je niet willen kwetsen
Copyright © 2019 Geheimen van Nederland! De anonieme geheimensite! Geheimen van Nederland staat onder eindredactie van psycholoog-onderzoeker dr. Andreas Wismeijer.