Alleen
Geschreven door Verdriet, Op 05-09-2020 09:55
Ik voel me zoals het weer. Grauw en grijs. Verdrietig. Ik ben zo stom geweest.
Mijn grote liefde heb ik zoveel pijn gedaan. Hij verdient dit niet. Hij komt te kort bij. Ik word er bang van. Hij graaft te diep,te snel. Ik duw hem van mij af,doe hem pijn. Wijs hem af. Ik ben zo stom.
Misschien ben ik wel te laat,maar ik heb mijn besluit genomen. Ik ga hulp zoeken. Ik hoop over een half jaar je een bericht te sturen. Mijn excuses aan te bieden. Ik hoop dat ik dan niet te laat ben. Dat ik je niet te veel pijn heb gedaan. Dat we samen wat op kunnen bouwen, want ik hou alleen van jou.
Lieve lieve schat. Jij bent mijn alles.
reactie rotzak, Op 25-09-2020 15:22
Verdriet, wat mij verbaast is dat je het hier wel plaatst en in real niet hebt gezegd. Dat je zelfs de schone schijn hebt opgehouden in real door enkele dagen later nog anders te zeggen.
Je hebt je krediet verspeeld. Therapie zal je goed doen, maar is voor ons te laat.
Het boek is gesloten