relaties

Pas iemand leren \'kennen\' op de chat, en wel ruim 4 uur gekletst.Er waren zoveel overeenkomsten.Helaas zijn we alletwee getrouwd, hoewel die huwelijken niet echt meer veel voorstellen.Nu leef ik de hele dag in een soort chaos, aan de ene kant wil ik wel weg, aan de andere kant schept een huwelijk ook verplichtingen, vind ik , ook in mindere tijden.Het is een rode draad in mijn leven; het gevecht tussen hart en hoofd.Aan de ene kant mijn partner, die absoluut romantiek afwijst en er lacherig over doet en bij wie ik nooit eens lekker kan wegkruipen.Seks is al 15 jaar een verplicht nummer maar dat ben ik inmiddels gewend; als hij bevredigd is draait hij zich om en dat is het.Hoe ik me voel en denk daar word nooit naar gevraagd.Maar het is verder een doodgoed iemand die het beste voorheeft met de wereld en al denken we over fundamentele dingen in het leven anders, ons huwelijk is een fabriekje die doordraait, thats it.Geen geldzorgen, alles goed geregeld... maar het menselijke aspect lijkt compleet weggevaagd.Reden genoeg dus om hard weg te rennen maar ik ben in het verleden zo vaak afgewezen/ uitgelachen dat iets anders mij zinloos lijkt...tja, wat nu te doen, mailen met die ander of me er maar bij neerleggen?

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Sparkles, Op 23-03-2011 16:20

Ik neem aan dat het begin van je relatie voordat je ging trouwen geen sleur was? Dus wie zegt als je met een ander verder gaat het uiteindelijk ook geen sleur zal worden? Het begin is altijd spannend en mensen neigen naar overeenkomsten te zoeken, terwijl er ook veel “tegenpolen??? zijn. Die steken natuurlijk pas veel later de kop op. Het lijkt me normaal dat seks met de jaren minder wordt, maar als je geen eens meer geborgenheid kan vinden bij je partner dan is er iets niet goed. Het is niet duidelijk af te leiden aan je verhaal of je al deze problemen ook hebt besproken met je man. Veel mannen weten niet de juiste vraag te stellen of hebben geen benul van iets tot dat je ze er op aanspreekt. Ik zou zeggen; geef je huwelijk de kans, ook in mindere tijden en laat het kinderachtige chatten achter je mans rug om zitten. 15 jaar valt niet te vergelijken met 4 uur chatten. Veel sterkte.

reactie Esther, Op 23-03-2011 17:24

Er is nog een andere keuze dan wegrennen of je er maar bij neerleggen, oftewel bij je man blijven of met die andere man een affaire beginnen. Dit huwelijk bestaat niet voor niets. Daar heb je ooit voor gekozen, en daar kies je elke dag opnieuw voor door bij hem te blijven. Blijkbaar gun je het jezelf niet dat een man jou die liefde en aandacht geeft die jij nodig hebt om je vrouw te voelen en je geliefd te weten. Hoe komt dat? Geloof je diep van binnen niet dat jij de moeite waard bent om van te worden gehouden? Of iets anders? En wat kun je daaraan doen? Ga in therapie, of heb een goed en confronterend gesprek met jezelf en zoek uit wat jouw aandeel is in je 'lege' huwelijk en wat je daaraan nog kunt en wil doen. Totdat je de problemen in je huwelijk de baas wordt, of deze relatie op een verantwoordelijke manier afrondt, zodat je wel een keuze maakt en verantwoordelijkheid neemt voor jezelf, zal dit probleem op steeds nieuwe manieren op je pad komen. Sterkte, je kunt het!

reactie molleke, Op 23-03-2011 23:47

Ik begrijp je heel goed! Zit zelf ook in zo'n situatie.Heb ook een goede man,niets tekort,eigen huis...en toch mis ik zoveel in m'n relatie.Ben ook iemand tegengekomen ..waar ik me zo goed bij voel.Is begonnen toevallig op m'n werk waar hij als klant kwam. Is ook daar komen werken ..en we groeien steeds maar dichter naar elkaar toe.Hij heeft me wel tot nadenken gezet ..kies ik voor mezelf...of voor m'n huwelijk.Ik twijfel enorm, leef met m'n man op automatische piloot.Sex is er bij ons al helemaal niet meer.Knuffel is soms al teveel.Maar ik denk dat ik mijn hartje ga volgen ! Veel sterkte !

Site built by B-nuts