terug gekomen en weer weg gegaan.. jij laat me telkens staan.. ik voel me gebruikt, vernederd en gekwetst.
jij die ik lief heb, of had. ik weet het niet meer, ik weet wel dat ik vaak nadenk over een toekomst, en de toekomst zie ik niet, ik wil per dag leven, maar jij kan hetniet aan , jij trekt het niet om mij een paarkeer maar te zien.. ik woon hier, jij woont daar.. jij wilt weg, kan niet weg, ik kan niet weg en wil ook weg...
geld is de grootste rol in dit geheel, waar moet ik wonen, vrouw alleen? nee ik neem geen genoegen met heel veel minder, daarvoor is mijn status te hoog
en dit is het: ben jij de geen bij wie ik hoor? ik weet het niet, ik kan niet kijken, telkens bij elkaar dan weer uit elkaar omdat jij je weer terug trekt.
ik weet niet wat ik met je aan moet
zo verward als dit berichtje is, zo zit het momenteel in me hoofd, ik weet niet wat de logische stappen zouden moeten zijn, ik krijg geen raad, ik weet het niet meer.
punt.