Ik heb een verschrikkelijke nare gemene geesteszieke buurvrouw die het in haar hoofd heeft gehaald om het kinderpartijtje van mijn jongste dochtertje te verzieken. Mijn man wil het in de doofpot stoppen omwille van gezichtsverlies maar ik vind dat ik het verhaal ergens kwijt moet, hetzij anoniem. In het begin van onze relatie vrij neutraal. Het was soms eventjes een gedagje zeggen als ik de bloemetjes in de achtertuin aan het sproeien was en ik haar net over de schutting kon zien of haar tegenkwam in de supermarkt. Soms maakte we zelfs een klein praatje. Nu hebben wij twee katten die telkens in haar tuin hun behoeften doen. Daar deed ze altijd een beetje zeurderig over, dat kan ik natuurlijk begrijpen. Dus had ik haar aangeboden om de kosten voor Ecostyle kattenschrik te betalen waardoor katten een bepaalde omgeving ontwijken. Alleen moest ze dit dus wel zelf in haar tuin verwerken. Dit vond mijn buurvrouw blijkbaar te veel moeite en weigerde het in haar tuin uit te strooien. Hierdoor blijven mijn twee lieve katten helaas hun behoeften tussen haar verse planten en bloemen doen. Zelf heeft ze twee kleine vervelende hondjes (een Bichon Fris en een Malthezer). Ze blaffen de hele dag en doen hun behoefte soms ook vlak bij ons voor op de stoep. Ondanks dat ze poepzakjes meeneemt, raapt ze alleen de harde uitwerpselen op en niet wanneer deze zacht zijn (heel erg wonderlijk). Om een lang verhaal kort te maken; mijn dochter is al meerdere keren in een zacht uitwerpsel gevallen en ik had mijn buurvrouw hier al vaker over verwittigd, maar helaas bleef het toen bij schouders ophalen. Nu begon mijn buurvrouw de laatste weken poeslief tegen mij en mijn gezin te doen. Ik wantrouwde de situatie maar mijn man vond dat ik mij aanstelde en dus besloot ik het van een positieve kant te bekijken (ze raapte zelfs de zachte drollen op de stoep op). Aangezien ze wist dat mijn dochtertje haar verjaardag in de paasvakantie zou vieren bood ze aan om mee te helpen met de voorbereiding en zelf eigen ontbijtkoek te bakken voor het koekhappen. Ook zou zij zorgen voor de paaseitjes in de grabbelton. Dit vond ik natuurlijk een ontzettend leuk en spontaan initiatief.
Had ik dat nu maar nooit gedaan, want alle uitgenodigden werden heel erg misselijk. Het bleek dat zij, ik kan het nog niet geloven, de ontbijtkoeken had gemengd met haar eigen ontlasting en het met bepaalde geurstoffen had samengekneed tot n rechthoekig geheel om deze vervolgens uit te snijden in keurige plakjes. Zelfs in de paaseieren had ze blijkbaar met een naald ontlasting ingespoten en ook de rum bonbons voor een aantal moeders als meegeef cadeau waren gevuld met haar eigen urine. In de plakjes leverworst bleek hondenworst te zijn verwerkt en in de salades kattenvoer.
Ik denk niet dat ik verder veel hoef uit te leggen over de reacties van de aanwezige ouders en kinderen en hoe wij dagelijks door hun in de nek worden aangekeken. Verder is er nooit meer over gesproken in het dorp. Waarschijnlijk door schaamte onderling. Ik ben zeer diep gekwetst wetende dat mijn buurvrouw (een zogenaamd zeer proper mens) dit op haar geweten heeft en wij nergens meer worden uitgenodigd.