Hallo
Ik heb nu zo ongeveer anderhalf jaar lang een relatie met een man die getrouwd is.Zijn vrouw heeft hem tijdens hun huwelijk behoorlijk gekleineerd. Hij kreeg geen liefde , geen aandacht, noem maar op.En dat jaaaaaaaaaaren lang.
In die tijd leerde hij mij kennen, en leerde liefde kennen en aandacht.
Zijn sex leven bestond dan ook uit , als zijn vrouw zin had dan voelde hij zich verplicht om met hem naar bed te gaan.
Zjn sex leven was dan ook, even snel zonder knuffelen en alles wat erbij hoorde.
In mijn tijd kon je spreken over alles erop en eraan .
We houden zoveel van elkaar dat we daar nooit overin zaten.
Op gegeven moment waren we zo verliefd op elkaar dat we het zagen zitten om met elkaar verder te gaan.
Hij wou het zijn vrouw allemaal vertellen van hem en mij , en hij wou er een punt achter zetten ( gaan scheiden van zijn vrouw )
Even na het vertellen van hem en mij aan zijn vrouw..vetelde hij me na de tijd dat ze dagen achterheen gehuild hadden. Zijn vrouw spijt liet zien omdat ze niet wist zegt ze, hem zo behandelt te hebben.
Hij gaf zijn vrouw nog een kans na die periode en hij vertelde me dat ook eerlijk.Ik had zoiets van, waarom geef jij je vrouw nog een kans terwijl je voor mij wou kiezen.
IK ben in die tijd heel erg gaan denken. en kwam in mijn gedachten met vragen van , zou hij ooit zijn vrouw verlaten?
Er spelen ook 3 kinderen in hun huwelijk af , maar die zijn al op leeftijden van studeren enz, ( bijna volwassen zeg maar )
Ik ben in die tijd zo onzeker geworden van onze relatie, dat ik na ongeveer een half jaar weer verder zelf verliefd werd op iemand, en ervoor gekozen had, omdat bij mij IN mijn gedachten iedere keer afspeelde van dat mijn vriend nooit bij zijn vrouw zou weggaan.
Ik heb ook een hele korte periode bij die vriend geweest waar ik verliefd op werd.
Ik begon mijn andere vriend te missen en ja ik hield nog heel veel van hem.
Ben weer terug gegaan naar waar ik vandaan kwam, en zocht intussen weer contact met die getrouwde man. Alleen werd er door hem zoveel dingen verweten met woorden van , hoe kun je dat doen, je bent vreemd geweest, ik ddacht dat je zoveel van mij hield, ik dacht dat ik je alles was, ik dacht dat je op me zou blijven wachten .
In die tijd van zijn ruzie met zjn vrouw , vertelde HIJ mij dat hij had besloten zijn vrouw een kans te geven dat ze wel degelijk hem als een ieder mens ging behandelen, hem liefde liet voelen en zien, en ook waren zijn woorden , als ZIJ er een punt achter wil zetten en niet meer door wil met mij, dan stap ik uit mijn huwelijk,
Waardoor ik een vraag kreeg van , waarom wacht je op haar? als je werkelijk met mij door wil waarom zet JIJ er dan geen punt achter?
Zijn woorden waren dan : jaa maar als ik dat doe dan kleed ze me helemaal uit enz enz.
Maar goed , even op het geen terug te komen van dat k intussen verliefd raakte op iemand en ja daarvoor ook al een keer IN zijn tijd, kregen hij en ik weer contact met elkaar.
Er werden woorden naar elkaar geslingerd waardoor ik me zo erg schuldig voelde , en aan de andere kant zoiets had van, waarom ben ik schuldig terwijl jij nog in JOU huwelijk zit en niet voor mij koos?
We gaan nu weer redelijk met elkaar om , maar iedere keer komt bij hem dingen omhoog van : JIJ bent vreemdgegaan. en bij mij komen dingen hoog van, ja maar JIJ bent nog steeds getrouwd hoe zie jij dt dan?
We hadden elkaar ook al weer een tijdje gezien en er kwam liefde weer ter spake ( half sex zeg maar )
Pas geleden, hadden we dat ook alleen op een dag, dat we ervoor ( soort van liefde/sex hadden, hij er ff op uit ging, na de tijd thuis kwam en hij mij vroeg , heb je het gevoel nog. waarop ik andwoorde nee ik heb me eigen in de pauze gezet want ik voel me onprettig omdat je vrouw thuis is. ( dat was wel vaker zo maar ik voel me erdoor de ene keer wel de andee keer niet prettig)
Ik gaf hem dat ook aan die dag dat ik me onprettig erom voelde
Dat schoot hem in het verkeerde keelgat, want hij had zoiets van , hoe kan dat eerst had je nog dat gevoel en ik stap de deur binnnen en ineens ga je me zeggen dat jij je er nie tprettig bij voelt omdat mijn vrouw thuis is.
IK legde hem dan ook uit, ja en dan gaat jou vrouw ermee vandoor.
Hij zegt zich te voel;en als een speelballetje en zecht dat ik verkeerd denk en doe e.d maar ik begin zo erg aan mij te twijfelen of IK diegene bent die alles verkeerd doe? of is het nu zo dat HIJ me erbij heeft naast zijn vrouw en me gaat claimen met alles?
Wie kan mij helpen, want HI zei dat IK hulp nodig heb voor mijn denkwijze.
terwijl ik mijn denken helemaal niet verkeerd zie
Pls help me