Als moeder van 3 kinderen van 18, 19 en 25 ben ik gewend aan het feit dat er verschillende liefdes van de kinderen over de vloer komen. Het is altijd de zoete inval en ze blijven ook allemaal vaak eten. Heel gezellig met heel veel lol. Dochter lief, 18 jaar, heeft al een paar langdurige relaties met leuke jongens achter de rug. Altijd erg leuke jongens waar ik ook snel aan gehecht raakte. Als het uit ging vond ik dat altijd ook even erg moeilijk omdat ik zo'n jongen dan ook ging missen de eerste dagen. Maar altijd waren dat moederlijke gevoelens. Sinds kort heeft mijn dochter na een langere periode single te zijn geweest weer een nieuwe relatie. Ik kende de jongen al omdat het een vriend van mijn zoon is. Vanaf dat het aan is, lijk ik geobsedeerd door deze jongen. Ik denk de hele dag aan hem, voel de adrenaline in mijn lijf, slaap nauwelijks nog. Als ik hem door de tuin aan zie komen lopen, wordt ik helemaal blij. Het vreemde is dat ik helemaal niet jaloers ben op zijn duidelijke liefde voor mijn dochter. Dat vind ik geweldig om te zien. Ik heb ook geen sexuele fantasien over hem, maar het is wel overweldigend en het lukt mij niet om het te onderdrukken.
Ik vind het zo afschuwelijk slecht om deze gevoelens te hebben en natuurlijk is er helemaal niemand waarmee ik er over kan praten. Vandaar dat ik hierheen schrijf. Ik heb er absoluut vertrouwen in dat het binnenkort over gaat. Maar voorlopig heb ik vlinders in mijn buik, kan ik nergens anders aan denken en ben ik oververmoeid na de zoveelste slapeloze nacht. Absoluut verkeerd, maar wat doe ik er tegen??