Ruim anderhalfjaar had ik een relatie, totdat mijn vriendin haar telefoon gaf, ik wou iets nakijken op internet. Toevallig las ik dat ze met een jongen een nogal ondeugend gesprek had. Ik vraag haar waar dit op sloeg en we gingen direct naar huis. Ze huilde, vroeg me haar te vergeven, en smeekte me om bij haar te blijven. Ik wilde haar niet kwijt maar was wel mijn vertrouwen in haar kwijt.
Een paar maanden daarvoor had zij mij het wachtwoord gegeven van haar e-mailaccount, toevallig bleek zij zo stom om dit wachtwoord overal te gebruiken. Ik ontdekte onder andere een tweede email account waar zij ontdeugend chatte met jongens. Ik volgde complete gesprekken waarin zij webcamsex had, maar was blij om te veronderstellen dat het niet bij afspreken kwam en dat alles anoniem gebeurt. Veel plaatjes enzo heb ik bewaard. Ruim een jaar later is het uitgegaan, gewoon omdat de chemie was uitgewerkt. Ik heb nog altijd toegang tot haar accounts, en alhoewel ik niet geinteresseerd meer ben in een nieuwe relatie met haar, en ik geen liefdesverdriet ofzo heb, is mijn geheim dat ik nog altijd haar handel en wandel sporadisch in de gaten houd. Soms voel ik me schuldig hiervoor...