Tijdelijk
Geschreven door D, Op 26-03-2014 23:01
Mijn naam begint niet met een D :P. Anyway, hier dan mijn geheim. Ik ben een expat en dat komt omdat ik mijn ex 2 keer naar het buitenland ben gevolgd. We hadden een relatie voor 5 en half jaar. Moeizame financiele periodes gehad vanaf het begin, maar ik dacht altijd dat het wel goed kwam. Ik ben ook een tijd werkeloos geweest waarna ik een tijd daarna weer 3 deeltijd banen tegelijk had en van depressive naar overspannen ging. Ongeveer een jaar geleden verhuisde we weer binnen Europa. Na 3 maanden bij hem te wonen zonder baan(we verhuisde voor zijn cariere niet die van mij) kreeg ik mijn eerste serieuze echte baan (maar wel fixed term). NJa ik werd door hem erg gepushed om ver van hem vandaan in een andere stad op een baan te sollicteren omdat hij dacht dat dat goed voor mijn cv was (ik had de break up dus moeten zien aankomen maar dat zag ik niet). Ik zelf was meer toe aan wat vastigheid na jaren zwerfbestaan maar dat wilde hij niet. Je raad het al na 2 maanden in mijn huidige stad maakte hij het uit. Ik viel terug in depressie en ben nu aan de antidepresiva. Rond Januari ontmoete ik een canadees die ander half jaar geleden gescheiden was, en t niet erg vond als ik soms bij hem bleef eten en t weekend of avonden bij hem thuis uithing (ik had nogal wat paniek aanvallen en kon niet aleen zijn) terwijl ik eigenlijk vooral aan t klagen was over mijn ex en veel huilbuien had. Hij was erg begripvol omdat hij door een zelfde sort dal was heen gegaan met zijn ex. Nu 5 maanden na de break up(mijn ex had al vanaf dag 1 een ander en geeft dat pas vanaf vandaag toe) denk ik dat ik erg om mijn canadees ben gaan geven. MIjn contract loopt echter over 3 maanden af, hij wil geen kinderen, en ook wil hij terug naar Canada, maar terug gaan lijkt moeilijk met zijn cv..en financiele sitautie dus misschien blijft hij toch. Door mijn werk en cv is de kans miniel dat ik hier in deze stad kan blijven. Ik wil dus wel kinderen, ik prober vooral in het nu te leven (de sex is goed trouwens :P) maar weet niet echt wat ik met de relatie moet. Hem voorstellen aan mijn vrienden in nl en familie klinkt absurd, omdat alles zo tijdelijk lijkt, vandaar weet niemand dit, maar ik denk wel dat er vermoedens zijn(behalve mijn ex die ik vandaag ook maar uit pijn en wraak door zijn verklaring heb aangekondigt dat ik ook een vriend heb, al weet ik niet of dit een relatie is). Ik denk dat ik wel erg veel om hem geef. T klinkt alleen als een heel raar bein van een relatie, en ik weet ook niet echt of ik hier voor moet gaan aangezien het nu al gedoemd lijkt te mislukken. ONlangs vroeg hij mij over mijn kinderwens en zei ik dat ik wel kinderen wilde. Vandaag begon hij te vertellen dat hij schattige kinderen in het park had gezien. Hij lijkt dus toch te overwegen. Iemand wat reflective op mijn situatie..? Zou ik het misschien toch uit moeten maken in de hoop op een betere relatie? Is t een leugen of gebruik ik hem als ik vooral nu graag bij hem ben omdat het nu goed voelt of omdat ik nu zijn steun erg kan gebruiken? Iemand?