relaties

Hoi,
Ik plaats hier mijn verhaal omdat ik het even niet meer zie zitten en hoop op advies en/ of tips van julllie.

Ik ben nu 7 jaar samen met mijn vriend, maar niet gelukkig.
We waren nog jong toen we elkaar leerden kennen maar al gauw kwamen de ruzies die flink uit de hand konden lopen. Hij heeft mij gelukkig nooit geslagen, maar toch heeft hij wel wat losse handjes. Duwen, schoppen, bijten, pogingen tot slaan is wat er van zijn kant afkomt. Onze relatie is niet pluis te noemen want er gebeuren dingen die ik niet mag doen, maar ook dingen die hij als man al helemaal niet mag doen! En dan heb ik nog niet eens verteld over de wijfen waarmee hij zat te kloten en de torenhoge schulden die hij heeft waar ik pas achter ben gekomen.

Toch ondanks alle ellende hield ik nog veel van mijn vriend en was ik bang hem kwijt te raken en alleen te zijn. Ik besloot na een 5 jaar stoplichtrelatie bij hem te blijven, alles was (voor zover mogelijk) uitgepraat en 2 jaar ging het goed. Dus van het een kwam het ander: zo zijn we gaan samenwonen en pas geleden bevallen van een mooi prinsesje.
Inmiddels heb ik een knappe dochter maar ben ik tegelijkertijd ongelukkiger dan ooit.
Mijn zwangerschap was meerendeels klote, want ik zorgde voor een schoon huis met mijn dikke buik, ik zorgde voor alle zaken ook financieel voor het huis en komst van onze dochter. Zo nu en dan sprong hij wel ff bij voor hulp, maar helaas niet zoals het zou moeten en ik gewilt had. Ik heb veel dagen gehad waarbij ik heb gehuild tijdens mijn zwangerschap en mij erg eenzaam en alleen voelde.
Nu 2 jaar later heb ik dus een kut zwangerschap achter de rug en dreigt het weer mis te gaan. Hij houd dingen voor mij achter, zijn schulden lopen uit de hand en hij lijkt steeds agressiever te worden.
Ik weet me geen raad meer en ben op. Alle punten bij elkaar zorgen dat ik niet langer bij mijn vriend wil zijn. Niet zoals hij nu is. Er moet wat veranderen maar ik weet niet hoe en wat. Ik ben bang dat het te laat is.
Communiceren lukt niet en lijdt altijd tot handgemeen of ruzie waar helaas mijn dochter soms bij is, wat ik probeer te voorkomen maar soms erg moeilijk is. Mijn vriend heeft veel kapot gemaakt. Mijn vertrouwen naar hem, mijn zelfvertrouwen.. Ik weet gewoon dat hij me niet kan geven wat ik verdien. Hij is een schat als het erop aankomt, maar de verantwoordelijkheden om voor zijn gezin te zorgen lukt hem nog niet. Eerste instantie neem ik hem dat niet eens kwalijk, het is te begrijpen want een gezin starten kan ook lastig zijn. Het is alleen meer de manier hoe hij met mij omgaat en dat gaat vaak te ver.

Zoals hij zich nu gedraagt en doet wil ik bij hem weg. Ik trek het niet meer, de dagelijkse ruzies, de verwijten, op de tenen moeten lopen. Het is een dagelijkse sleur geworden. Ik weet alleen niet of dit echt de juiste keuze zal zijn. Zeker nu onze dochter hierbij ook verdriet wordt aangedaan. Elke keuze vind ik goed, als ik maar gelukkig ben en uiteraard mijn dochter ook!

Ik weet dat ik duidelijk benoem dat ik bij hem weg wil, maar op de een of andere gekke manier ben ik nog niet overtuigd of ik dit wel echt moet doen. Toch weggaan of toch proberen voor mijn dochtertje? Ik ben zo verward door alle emoties...
Wat moet ik doen en hoe?

X Kelly

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Nine44, Op 08-04-2014 13:33

Wow. Duwen, schoppen, bijten, pogingen tot slaan, andere vrouwen waar hij 'mee zat te kloten', schulden, en je kan er geen normaal gesprek mee voeren, hij respecteert je niet, jij hem niet. Waarom blijf je in giodsnaam bij deze man? En wat zegt het over jou dat je je zo laat behandelen? Ik zou deze relatie verbreken, werk aan je eigen leven, breng er balans in, en als je dat hebt, zoek een man die wel volwassen is en waarmee je problemen op kan lossen als die opduiken. Als je in zo'n soort relatie blijft wordt het alleen maar erger en ben je vooral heel druk met het creëeren van drama. Sommige mensen houden van drama en denken dat dat passie is, maar uiteindelijk kijk je erop terug en heb je vooral een rokende puinhoop van een relatie waarin je heel veel energie hebt gestoken. Maar om er iets goeds uit te laten voortkomen moet er wel een soort van goede basis zijn, en dat lijkt hier niet het geval.

reactie Marco, Op 10-04-2014 13:31

Kelly Je weet je geen raad meer en je bent op. In je verhaal geef je zelf het antwoord al...natuurlijk moet je bij hem weg. De verhoudingen zijn verstoord. Hij zal zich steeds meer permitteren en jij gaat steeds meer accepteren (wat je eigenlijk niet wilt) Zoek hulp bij je familie en of (echte) vrienden. Doe het niet alleen !!

reactie HL, Op 11-05-2014 22:55

Als jij, je relatie een kans wilt geven: hulp zoeken, via een huisarts bijvoorbeeld. Op deze manier doorgaan kan echt niet.

Site built by B-nuts