relaties

Al 33 jaar getrouwd, jongens. Maar al een aantal jaren voel ik dat ik geen zin meer in deze relatie heb, al hou ik wel van haar. Ik ben een enorme vrijheidsliefhebber, ze ging ook vaak alleen met onze kinderen op vakantie, en dan was ik een paar weken alleen thuis. En dan genoot ik, ik leefde helemaal op, was minder depressief. Afgelopen week is ook terug gekomen van vakantie; ik heb me zo goed gevoeld, en nu is ze weer terug met de (oudere) kinderen en ik voel me zo enorm geleefd in huis. Heb sowieso al jaren chronische depressie maar begin me af te vragen waar dat werkelijk vandaan komt.
Ik was zo blij, zo vrij, kon alles doen en laten wat ik wilde, en nu voel ik me gevangen! Ze heeft wel vaker gezegd dat als ik wilde gaan, zij mij niet in de weg zou staan, maar verdriet zou ze er wel van hebben.
Ja, wat moet ik toch? Ik ben de 50 gepasseerd, ik wil zo niet nog jaren leven. We hebben geen sex met elkaar, maar er is wel genegenheid tussen ons. We praten niet veel over belangrijke dingen, maar doen een beetje ons eigen ding, we werken allebei. Maar ondernemen niet veel samen..
Ik weet het niet, heb het er enorm moeilijk mee, vooral v.w.b. onze kinderen, die inmiddels al de 20 gepasseerd zijn..

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Zalige ziel, Op 23-07-2014 01:04

Wie hou je nou precies voor de gek? Als je een film moet maken over je leven, ziet het er dan zo uit als je erop terugkijkt? Als kinderen boven de 20 zijn, begint een nieuwe levensfase, of vindt je van niet? Welke voordelen heb je precies als je op deze manier blijft leven? Weegt dat op tegen het leven die je zou willen? Een huwelijk is niet voor eeuwig of wel?

reactie arnold, Op 23-07-2014 17:54

Ja, ik weet het, Arnold. Ik zou me zo'n egoist voelen, als ik mijn vrouw zou moeten vertellen dat ik ergens anders wil wonen. Wel vrienden, maar ons eigen leven... ik ben laf, dat zal het zijn... Het is zo moeilijk! Na zoveel jaren.. we hebben zoveel dingen meegemaakt, over het algemeen hele moeilijke zaken die we te verteren hebben gehad. Maar goed.. bedankt voor je advies. Ik neem het ter harte..

reactie arnold, Op 23-07-2014 17:55

ik bedoel natuurlijk; 'ik weet het, Zaligeziel... etc

reactie Toorop, Op 23-07-2014 23:54

Het zou verstandig zijn als jullie eens samen weggingen,een weekendje Texel of zo. Eens goed met elkaar praten,langs het strandlopen en jullie voorbije leven onder de loep nemen en natuurlijke daarop volgend de toekomst. In een andere omgeving word je niet gehinderd door de bekende vertrouwde omgeving met al zijn herinneringen. Jullie kinderen zijn al ouder,zullen zeker begrip hebben en bovendien hoeven zelfs ouders niet alles uit te leggen. Gezien jullie leeftijd moet jezelf eerlijk zijn,waarom jezelf en elkaar voor de gek houden? Het is duidelijk dat jullie beide aan jezelf toe zijn en als de kinderen de deur uit zijn en jullie besluiten voor jezelf te kiezen is er niets mis mee. De angst is normaal,het is de angst voor het 'andere' voor het 'onbekende' wat voor je ligt. Velen gingen dit pad al,sommigen noodgedwongen andere met ruzie en bitterheid en verdriet. Jullie zijn in de gelukkige omstandigheden om met een melancholieke glimlach uit elkaar te gaan. Als je echt van haar houd -en dat kun je alleen als je van jezelf houd- dan geef je haar een mooi cadeau....Vrijheid! En weet je wat dan zo mooi is? Dat je juist respect toont voor haar en jouw gevoelens,twee volwassen mensen die zich kunnen oprichten en nog heel mooie jaren tegemoet kunnen gaan!

reactie arnold, Op 27-07-2014 18:51

Dank je wel, Toorop. Met een 'melancholieke glimlach' uit elkaar gaan.. Dat zou wel zo'n beetje de situatie omschrijven, ja.. Ik neem het mee ter overweging.. Nogmaals dank.

reactie Cutie , Op 02-08-2014 00:54

Ik vind het een beetje belachelijk hoor. Je bent toch niet voor niets getrouwd met je vrouw en hebt ook beloftes aan elkaar gemaakt. In plaats van te zitten mompelen zou ik met je vrouw hierover praten en samen hiervoor een oplossing zoeken om de relatie spannender te maken. Je zal wel niet de enige zijn die getrouwd is en die er zo over denkt. Na zoveel jaren getrouwd te zijn is het normaal dat alles na verloop van tijd niet zo leuk is als in het begin. Probeer van alles het beste van te maken in plaats van negatief bij bepaalde dingen stil te zitten. Uiteindelijk als je alleen gaat leven zal je haar toch gaan missen zonder twijfel vooral omdat jullie al 33jaar getrouwd zijn. En probeer niet je redenen voor je chronische depressie van de afgelopen jaren op deze situatie te schuiven slaat ook nergens op. Je kan nog steeds getrouwd zijn en nog steeds blij & vrij zijn en doen wat je wilt. Gwn open en eerlijk zijn met elkaar!! ECHT EERLIJK want dan ben je ook eerlijk met jezelf.

reactie arnold, Op 10-08-2014 11:35

@Cutie Ik vind het niet zo belachelijk, hoor. Ik zou jou wel eens willen zien in dezelfde positie. Inleving in iemand anders is wat anders dan je eigen persoonlijk visie op te dringen, en denigrerend te doen over zoiets. Belachelijk is jouw reactie...

reactie Echte mennen, Op 14-08-2014 22:22

Toch Arnold moet me iets van het hart. Begrijp je probleem volkomen maar neem nu de volgende stap. Als jij jouw Ballen weer echt wilt voelen...moet je ook Ballen tonen,maar dan moet je wel er de Ballen voor hebben! Dit is niet lollig bedoeld maar het is tijd voor de volgende stap,neem jouw leven in de hand man,toon je ballen! Ga voor een serie mooie goede jaren met jezelf. Lees die Toorop 10 keer achter elkaar en toon ze!

reactie arnold, Op 17-08-2014 11:50

@Echtemennen; dank je wel voor je reactie; het is wel het overwegen waard, ja. Ik ben ermee bezig.. thankx

reactie Esmee, Op 17-08-2014 19:39

Ik ben ook al 30 jaar samen niet getrouwd en heb de stap gezet om te zeggen dat ik wegga. Hij is 13 jaar ouder en dat verschil verneem je nu. Het is er bij mij in de jaren ingeslopen mede door moeilijk opvoedbare oudste na 11 jaar werd de jongste geboren zelf een ernstige ziekte gehad wat ik met allerlei bijkomen toestanden heb overleefd toen oudste in problemen met het bericht kwam dat zijn vriendin zwanger was de kleine meid 2 jaar opgevoed en nu wil ik aan mijzelf denken sta nog jong in het leven en wil niet als broer en zus verder leven al heeft hij daar vrede mee nou ik niet

reactie arnold, Op 17-08-2014 20:31

Tjonge Esmee, je hebt het niet makkelijk gehad. Ik kan mij heel goed voorstellen dat je uiteindelijk het gevoel hebt alleen maar puin te ruimen in je leven. Wij hebben ook dergelijke problemen doorstaan, een zeer onrustige jongste zoon in dit geval, ook met een vriendin die zwanger raakte, huwelijk en dergelijke volgde daarna, teveel om op te noemen, ook eerder in ons huwelijk. Dan ga je denken; 'is dit het nu? Zijn al deze problemen inherent aan de relatie?' Op het eind ben je helemaal lam geslagen, dat gevoel herken ik wel. Het is verstikkend uiteindelijk. Jij hebt 30 jaar(!) geinvesteerd in je huwelijk. Dat is meer dan velen kunnen zeggen, die kappen er al na een paar jaar mee. Maar ik voel met je mee, dank je wel voor het delen..

reactie Esmee, Op 17-08-2014 21:38

Ikzelf noem het geen puin ruimen ik mag graag alles zelf onder controle hebben en heb ook eigenlijk alles in al die jaren alleen gedaan mede omdat ik het zelf wou ook tijdens mijn ziekte ben ik daar niet van afgeweken en nog wil ik alles onder controle hebben al duurt het wachten voordat ik iets voorelkaar heb mij wel eens te lang maar ik houd het vol. Jullie hebben dus ook heel wat meegemaakt hoop dat jij een juiste beslissing kan nemen.

reactie arnold, Op 19-08-2014 10:39

Esmee, ik onthou mij voorlopig van enig commentaar op deze site, om voor de hand liggende redenen. Ik wens je beste, en veel moed en wijsheid toe. Blijf trouw aan jezelf, luister naar je hart. Je bent een goed mens, altijd voor anderen gezorgd, nu is het tijd voor jezelf te zorgen, zonder anderen daarbij te kwetsen. Maar dat laatste is wel aan je toevertrouwd. Groetjes, Arnold

Site built by B-nuts