relaties

Ik was getrouwd. Met een mooie, lieve vrouw. We ontdekten ongeveer 3 jaar in onze relatie dat ze niet zwanger kon worden. Lastig als je 24 bent, maar ik koos voor haar en we bouwden samen een relatie op. Een huwelijk volgde. Vol geluk, begrip en vertrouwen, zo ik dacht. Misschien geen kinderen, maar dan misschien wel geluk en een mooie carriere. Maar schijnbaar was dat voor haar niet genoeg. Op de dag dat we elkaar 12.5 jaar kenden, 7.5 jaar in het huwelijk, vertelde ze me dat ze niet verder wou met mij. Want "ze wist het niet meer". Natuurlijk vocht ik voor de vrouw van mijn dromen. Niets was gek genoeg. Dat we slechts eens per 3 maanden sex hadden, had ik haar al lang vergeven. Immers wat is sex als je van elkaar houdt? Maar niets wat ik deed, maakte impact. Geen gedichten, liefde, begrip, ruimte laten... niets werkte. Ze dreef steeds verder weg. Inmiddels vermoedde ik al dat ze vreemd ging. Maar "Nee" loog ze door haar tanden heen dat was zeker niet het geval.

Toen kwam het hoge woord na enige maanden. "Ik wil een scheiding". Mijn wereld stortte in. Ik begreep er niets van. Ik hield van haar, had haar altijd met liefde en respect behandeld, we hadden zelden ruzie... Wat wou ze nog meer? Maar na enige slimme opmerkingen, kwam het eruit. Ze was verliefd op een ander. Vreemd gaan was het nog steeds niet volgens haar. Leugenaar! Maar ik geloofde haar en liet haar uit liefde gaan. Gaf haar zelfs geld mee en overnam de schuld van de woning. Immers ik had een goede baan en zij (eigen keuze) niet. Omdat ik een goede carriere had, en zij dus minder ging werken, heb ik dus betaald. 50.000 euro kostte de scheiding in totaal. Voor de lieve vrede dacht ik. Omdat ze een mooi nieuw leven kan opbouwen.... NEE! Omdat zij vreemd gegaan is! Ze kan geen kinderen krijgen, dus is ze verliefd geworden op de man die beweerde dat ook niet te kunnen. En mij heeft ze 50.000 euro laten betalen voor HAAR nieuwe geluk. Was er enige gedachte aan mij? Ben je gek.

Dit alles gebeurde 2 jaar geleden. Ik zeg mezelf vaak dat ik het achter me gelaten heb. Dat ik de eer aan mezelf gehouden heb. Mijn belofte om haar goed te verzorgen tot het einde, gehouden heb. En dat ik mezelf met trots in de spiegel mag zien en mag zeggen, je hebt geen vechtscheiding gehad en je hebt je eervol gedragen. Als een echte vent....

Waarom voel ik me dan 2 jaar later nog steeds zo bedrogen en verziekt? ondanks een lieve vriendin die van me houdt, waarom dwalen mijn gedachtes nog steeds af naar die vrouw die me belazerd heeft? Het gaat me nu beter, waarom laat het me dan niet los? Als ik haar naam voorbij zie komen, waarom ontvlamt het me in woede en irritatie? Waarom kan ik het niet los laten?

Als je hier een antwoord op weet, zou ik het graag willen horen. Ik zou niets liever willen dan het achter me laten en opnieuw beginnen.

Was getekend

Iemand die trouw en betrouwbaar hoog in het vaandel draagt.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Adelaar, Op 12-01-2015 13:52

Wees maar blij dat ze geen kinderen kon krijgen, anders had je flink meer kunnen dokken aan haar. Achja, shit happens. Als je maar ervan geleerd heb en nooit weer erin vliegt.

reactie frans , Op 12-01-2015 18:28

Het is volgens mij de boosheid naar jouzelf toe ,ga jezelf vergeven dat ost alles op . Jij wilde het voor haar doen dat vraag ik me af jij wilt aardig gevonden worden en dat is allemaal oke ,maar nu mag je vergeven ga maar van je zelf houden ,mediteer liefde en dan richt je je op jou nieuwe vriendin . houden van jezelf is de sleutel .

reactie zomaar een gedachte, Op 13-01-2015 12:39

Het kan zijn dat zij altijd zichzelf niet heeft kunnen vergeven voor het feit dat zij jou geen kinderen kan bezorgen (terwijl je dat klaarblijkelijk graag had gewild) en zich daarom verplicht voelde tot jou (als man die zoveel voor haar gelaten heeft). Dat is iets waar ze moeilijk over heeft kunnen praten waarschijnlijk omdat ze jou niet heeft willen kwetsen. Voor die liefde heb je een hoop van jezelf opgeofferd. Het lijkt erop alsof je graag kinderen wilt/wilde, graag meer met elkaar het bed in had gedoken. Allemaal heel begrijpelijk, want ieder mens heeft zijn behoeftes. Het lijkt inderdaad tijd haar, maar vooral ook jezelf te vergeven. Je hebt te lang over je grenzen laten stappen uit naam van de liefde. Zie het als iets moois, waarin je voor je eigen geluk kan gaan vechten. Het is niet gek dat je nog steeds met wrok ziet voor hoe de situatie is gelopen, maar met terugkijken op het verleden kom je niet vooruit. Kies voor je eigen geluk makker!

reactie Tijd voor vreugde, Op 13-01-2015 20:48

Soms kunnen nare gebeurtenissen uit het verleden, je voortdurend achtervolgen ondanks je hebt vergeven en heel veel uit liefde hebt gegeven. Je probeert verder te gaan maar het verleden hangt als een blok aan je been. Des ondanks probeer je positief te blijven en je met enige angst te focussen op nu en in de toekomst. Het leven is mooi maar de mensen die er wonen kunnen soms heel gemeen zijn. Ach, tegenwoordig ben ik mij er van bewust en heb er van geleerd. Ik heb mij in de situatie berust omdat ik mij realiseerde dat ik het ook zelf allemaal heb laten gebeuren. Mij zelf 1000 keer afgevraagd als ik niet leuk genoeg ben, goed genoeg ben, waarom dit mij allemaal moest overkomen. Dan is er een stemmetje in je hoofd die zegt: Alles in je leven gebeurt met een reden. God heeft de sterkste schouders uitverkoren om de lasten te dragen totdat je taak hier op aard is volbracht. Ik sprak tot mij zelf en vroeg mij af of ik GEK aan het worden ben. Dit laatste weet ik nog steeds niet. Zoals de schrijver hierboven weergeeft vergeven, mediteren en van je zelf leren houden en wat mij betreft geluk delen. Life's too short and beautiful

reactie ruurd, Op 14-01-2015 22:26

bijna hetzelfde verhaal heb ik. maar net als jij een super leuke nieuwe relatie. dus geld is maar geld komt wel weer terug. mijn hele inboedel was ook weg achteraf gelukkig want mijn nieuwe vriendin heeft een hele andere smaak. alleen het gelieg van haar en de gemeenheid en ook nog de buren en kennissen en vrienden die allang wisten wat er aan de hand was en waar ik echt een goed contact mee had en mij nooit hebben gewaarschuwd. heeft een enorm wantrouwen en boosheid bij mij achtergelaten. ik ben daar heel open in geweest naar mijn nieuwe vriendin toe echt veel gepraat met haar. ik heb het afgesloten je hebt alleen jezelf te pakken het is geweest voorbij. wees blij nu met je vriendin gebruik je energie positief maak er een feestje van.

reactie vreugde, Op 15-01-2015 04:50

Geld is geld komt wel weer terug, werk is maar werk. Wat vind jij gemeen? Wat zijn je grenzen? Wat is privacy werk en prive gerelateerd? Met wie heb je te maken ? Het gaat erom dat je erin slaagd een feest v an te maken ,de vlag uit hangt en je resultaten behaald en de kern van het probleem kent en bereid bent op te lossen dan maakt het niet uit of je nou een huisvrouw, boekhouder, filosoof, schrijver etc bent.

reactie Sam, Op 24-01-2015 06:33

Dit herken ik ook de grootste schoft heeft me op me ziel getrapt Beiden van ons zijn niet gelukkig Hij houd zijn vriendin voor de gek aangezien ik haar heb aangetoond dat ik nog steeds in zijn hooft speel Ik heb nog steeds rancune van wat hij me heeft aangedaan en kan het nog steeds niet loslaten

Site built by B-nuts