Geen vertrouwen in mijn vriend
Geschreven door Jamie, Op 23-01-2015 23:28
Lieve lezers,
Enkele jaren geleden ontmoette ik mijn huidige vriend, die toen nog een relatie had met een vrouw en samenwoonde. Ik schaam me er dood voor, maar we begonnen een affaire. Al heel snel probeerde ik hem een keuze te laten maken tussen z'n vriendin en mij: toen ik uiteindelijk hem een ultimatum heb gegeven is hij bij haar weggegaan en sindsdien zijn we samen.
Ze zeggen wel eens dat een relatie die uit een affaire voorkomt gedoemd is om te mislukken, omdat het vertrouwen er niet is. Vertrouwensissues zijn er genoeg bij ons, en ik hoop dat jullie me willen helpen met een objectieve blik.
Voor mijn vriend en ik onze affaire hadden, had hij me al verteld dat hij 2x op z'n vriendin was vreemdgegaan. Beide keren niet verder gegaan dan zoenen, en omdat hij zo van haar hield had hij het haar niet verteld: immers, het was zijn last om te dragen. Recent vertelde hij me ook dat hij voor z'n toenmalige relatie een keer naar bed was gegaan met de vriendin van z'n beste vriend, want dat ging immers toch al bijna uit.
Mijn vriend is altijd al zeer gehecht geweest aan z'n privacy, om het maar zo te zeggen: hij klikt meteen z'n telefoon uit als ik kom kijken, veranderd de code iedere paar weken en draagt het ding altijd met zich mee: of het nou toilet, douche of 'even wat drinken pakken' is. Hetzelfde geld voor zijn laptop en ipad. Ik en m'n vriend kregen steeds vaker ruzie over vertrouwen, want ik trok dit gedrag heel erg slecht. Hij bleef me echter beloven dat hij nooit vreemd zou gaan, en dat ik hem erg oneerlijk behandelde.
Krap 8 maanden geleden kwam ik na een dag college naar z'n huis, en toen daar z'n ipad lag heb ik erop gekeken. Er stond een ellenlang seks-gesprek op met z'n toemalige beste vriendin (ik noem haar even: Eva). Toen Eva tegen hem zei 'dit kun je niet maken tegenover je vriendin', antwoordde hij dat ik hem dan maar niet zo kut had moeten laten voelen. We hadden in die tijd dus heel vaak ruzie, juist over mijn gebrek aan vertrouwen. Ik ben naar m'n ouders gegaan, heb 'm de huid vol gescholden over whatsapp en later de telefoon etc. De volgende dag wilde hij praten, en is hij letterlijk op z'n knien gegaan: het was maar een grap, hij voelde niks voor haar en hield van mij. Hij was stom geweest en wilde alles doen om het goed te maken: ik mocht al z'n berichten lezen en hij zou al het contact met haar verbreken.
Ongeveer twee maanden lang mocht ik inderdaad al z'n berichten lezen, en heeft hij zich keurig gedragen. Nu zijn we dus ruim een half jaar verder, maar ik blijf problemen hebben met hem vertrouwen. We maken nogsteeds relatief vaak ruzie (wel 1x per week/2 weken serieus), en iedere keer 'lucht hij z'n hart' bij een van z'n vriendinnen. Die gesprekken mag ik niet teruglezen, want dat is priv en hij zegt dan dingen omdat hij boos is. Laatst hadden we weer een ruzie, waarna ik hem vroeg of hij gechat had: volgens hem niet (hij wilde erop zweren). Toen ik hem echter vertelde dat hij tijdens onze silent-treatment constant online was geweest gaf hij na een half uur ruzin toe dat hij met een vriendin gechat had: het gesprek had hij inmiddels gedelete omdat hij wist dat ik boos zou worden en geen zin had om te vertellen wat hij had gedaan.
M'n vriendinnen zijn inmiddels bijna boos op me dat ik nog bij hem ben, en omdat ik het zelf gewoon echt niet meer weet zoek ik een objectieve mening. Al dit bovenstaande lijkt achter elkaar gelezen misschien duidelijk, maar het is dus in een tijdspan van 2 jaar gebeurd. Ik heb inmiddels geen idee meer of ik veel te achterdochtig ben, of dat hij heel obvious continu vreemdgaat zonder dat ik het doorheb. Eigenlijk zitten we nu op het punt dat ik het verschrikkelijk vind als hij 1:1 contact heeft met vrouwen, maar tegelijk houd ik zoveel van hem dat ik weet dat ik het niet zomaar uit kan maken. Zodra het aan is ben ik bang dat hij vreemdgaat, zodra het uit is houd ik mezelf voor dat ik belachelijk achterdochtig ben. Kunnen jullie me misschien adviseren?
Alvast heel erg bedankt
reactie Diabolo, Op 24-01-2015 13:54
@Jamie, afgaande op jouw opsomming van incidenten en voorvallen is het overduidelijk dat er tussen jullie een forse vertrouwensbreuk bestaat. Nog afgezien wat men nu precies verstaat onder vreemdgaan, is deze man niet open en oprecht met zijn geliefde. Geliefde? Jij zegt dat je veel van hem houdt. Ik lees nergens of dat wederkerig is en hoe zich dat dan manifesteert!? De vraag is zo-wie-zo waaruit jouw liefde voor hem bestaat. Chronische argwaan is nu niet bepaald een goed cement of bindmiddel in het fundament onder een harmonische relatie en nog minder in de liefde. Objectief beschouwd heb jij goede reden om je partner, door zijn frequent schimmig en obscuur gedrag, te wantrouwen. Openheid ziet er anders uit. Dat sluikse gehannes met die SMS-jes en andere communicatiemiddelen duidt op potentieel snode zaken. (Overigens is het kinderlijk eenvoudig om een SMS-register op een smartphone zo te manipuleren dat alleen bepaalde berichten zichtbaar blijven - dus wat hij jouw zo ruiterlijk toont hoeft niet pers het complete overzicht te zijn) Dat confereren met (oud) vriendinnen over jullie ruzie's lijkt eerder op teenager gedrag dan dat van een volwassen of mentaal rijpe man. Nog afgezien welke dimensie die contacten buitengaats precies hebben, dat doe je gewoon niet. Dat alleen al moet je zeker niet pikken en de direct de kop indrukken. Het is een inbreuk op jullie privacy en niet een legitimiteit en vrijbrief voor de zijne. Ik vraag het maar: ben jij zelf een voorbeeld voor hem (geweest) met een maximum aan openheid.. en trouw?
Als jullie dagelijkse leven er alleen nog uit bestaat, dat de een steeds aan de ander zijn controle tracht te ontsnappen om zodoende te verheimelijken met wie hij communiceert; de ander (jij) intussen een tweede natuur heeft gekweekt om in alles en nog wat gevaar en snoodheid te ontdekken, dan is dat geen normaal leven. Laat staan een liefdesleven. Hij heeft natuurlijk recht op een zekere privacy. Maar het quasi permanent communiceren met oude vlammen of (nog) platonisch vriendinnen is een heel ander aspect. Als jij dat (terecht) als een bedreiging voor jullie relatie aanvoelt en hem dat hebt laten weten, dan rest jou alleen nog om in actie te komen wanneer hij maling aan je blijkt te hebben. Ga jij desondanks toch door, zoals de afgelopen twee jaar, en dit in weerwil van je diep wantrouwen, dan maak je jezelf medeplichtig aan je eigen ongeluk en misere! Je vriend heeft kennelijk een track-record met affaires en rekt moreel gezien de motivatie daartoe royaal in eigen voordeel op. Egocentrisch gedrag, lijkt het. Het vervelende voor jou is dat dit gedrag kennelijk van chronische aard is. Mensen die op het psychologisch vlak heel lang hebben doorgeleerd, hoor je daarover vaak zeggen dat "past behaviour, often the best prediction is for future behavior"! Mijn bescheiden advies: jezelf afvragen of je echt zo'n slechte partij bent, dat je alleen nog bij de gratie van zijn bestaan kan verder leven. Ook je afvragen of deze relatie je per saldo en op termijn gelukkig gaat maken. (Momenteel ben je dat duidelijk niet.) Als je het in weerwil van de slechte voortekenen toch nog een kans wilt geven, dan een snoeihard en duidelijk je ultimatum stellen. Met onmiddellijke ingang en eraan koppelen dat je valies al klaar staat voor het geval hij de boel opnieuw bedondert. Maar dan ook doen! Onverbiddelijk blijven wanneer hij weer op blote knien een show-tje gaat opvoeren! Dan nog een wat valse uitsmijter! Geef hem een koekje van eigen deeg. Zelf gaan zitten geheimschrijven en een rookgordijn om je heen plooien. Met de hulp van je vriendinnen jezelf herhaaldelijk SMS-jes laten sturen.Goed timen. Liefst op tactisch pijnlijke momenten.. Hen (of via via) vragen crytisch erotisch getinte tekstjes op te stellen... Je dan direct terugtrekken en daarna met een verheerlijkt gezicht terugkomen. Een andere keer hetzelfde en dan met tikkeltje mystische gezichtsuitdrukking weer in zijn beeld verschijnen. Opzettelijk je mobieltje laten slingeren zodat hij het kan lezen. Niet vergeten nonchalant over die aantrekkelijke Latino te vertellen die je al een paar keer bij de AH bent tegengekomen. Wel een nette kerel maar hij kijkt je zo broeierig aan.. Je bent een beetje in verwarring daardoor. Weet niet goed wat ervan te denken. Wel een mooie man, dat wel.. Samen met je vriendinnen nog meer van dat scenario's uitdenken. Wie weet hebben jullie in ieder geval veel voorpret en zie je je partner langzaam crashen. Apropos, je vriendinnen schijnen goed aan te voelen hoe het zit..! Veel succes!
reactie Fajalobi, Op 25-01-2015 15:58
Beste Ouder en wijzer,
''Een ander loop je van zelf tegen het lijf''
Hoe kan je nou uitsluiten dat als je hem tegen het lijf gelopen bent hij wel betrouwbaar en liefde vol is? Ik begrijp dat als je de risico's niet neemt je dat nooit kan weten. Maar zekerheid dat zou mooi zijn. Eveneens als iemand je bijzonder vind. Ik ben dan heel erg nieuwsgierig waarom. Heb je nog wijze tips? Ik lees ze graag.