Mijn Grote Geheim...
Geschreven door Middelpunt, Op 16-03-2015 23:42
Ik ken mijn man nu bijna 25 jaar, waarvan nu 22 jaar getrouwd.
Van Liefde is nooit sprake geweest, ook geen Verliefdheid.
Er is geen lichamelijke en/of geestelijke intimiteit.
Helemaal niets van dit alles.
Mijn man heeft altijd gedacht dat dit nog wel zou komen.
Dit heeft hij it eens een keer laten weten.
Zelf nam ik al snel 'de zorg' op me, verder was er niets.
Dat we getrouwd zijn, had (achteraf) niet gemoeten.
Ik hoopte dat het minderwaardigheidsgevoel af zou nemen.
Nu, na vele jaren, is er inhoudelijk nits veranderd.
Zoals het nu al jaren gaat, wordt het voor mij steeds moeilijker.
Alles komt altijd van n kant, m.n. 'de zorg'.
Er komt thuis niets uit m'n handen, wil 'gewoon' niet.
Komt doordat ik er hier/zo 'geen zin' in heb.
Ergens heb ik het gevoel, 'Gevangen' te zitten.
Gevangen in een 'niet goed voelende' relatie.
Een evt. Relatie-therapie zal geen optie zijn.
Wat er nooit geweest is zal nooit komen.
Door deze situatie ben ik bij een Hulpverlener.
Deze Hulpverlener ken ik nu zo'n 18 jaar.
Met tussenpozen ben ik regelmatig bij hem "geweest".
2 1/2 jaar geleden "voor het laatst".
Nu sinds een half jaar, via de huisarts weer bij hem.
Er was altijd wel een klik, maar nu is er "meer".
We voelen mr voor elkaar en dat is "moeilijk".
Er is een voelbare "spanning" tussen ons.
De Hulpverlener is getrouwd geweest en heeft 3 kinderen.
Deze zijn het huis al (lang) uit en hij woont alleen.
Dit is nu mijn Grote Geheim, althans... zo volt het.
Ben Blij dat ik het hier kwijt kan/kan delen...