Relaties
G.A.Y
Geschreven door anoniem, Op 01-04-2015 23:35
ik denk dat ik gay ben.. niemand weet mijn geheim.. het heeft nadelige gevolgen.. ik kan me niet meer concentreren en slaap amper 3 uur per nacht.. en zo gaat het al een paar maanden.. ik weet niet hoe ik dit moet oplossen.. met wie moet je over zoiets praten.. ik weet niet of ik dat durf... ik zit nu al trillend achter mijn toetsenbord.
het voelt alsof ik elk moment moet kiezen... liefde hoort goed te voelen, maar ik weet het gewoon niet meer... het lijkt juist alsof ik me er ellendig door voel.. of zelfs depressief... ik weet het voor mijn omgeving te verbergen maar ik ga er kapot aan... op school worden er vaak "grapjes" over gays gemaakt.. zo erg dat we er een gesprek over hadden met onze mentor... hij zei dat er misschien wel iemand in de klas zit met zulke gevoelens... het was moeilijk om mijn gevoel te verbergen...en ik heb het idee dat dat erger wordt...
voor een beeld ik ben een meisje tussen de 12 en 16 jaar
reactie Passie, Op 02-04-2015 09:41
Stop met denken wat je omgeving van je keus zal vinden.
Het is heel simpel ACCEPTEER JE ZELF, VOLG JE HART en je zal merken dat je GELUKKIG zal zijn. Twijfel je STOP er onmiddelijk mee. Sterkte!
reactie Cher, Op 03-04-2015 10:12
Jammer dat niet uitkomen voor je gevoelens je leven op dit moment zo beheerst. Persoonlijk trek ik mij je slaap te kort aan. Een mens heeft minimaal 8 uur rust per dag nodig. Wil jij er a.u.b. aan denken. Ik heb momenteel ook onrust in mijn lijf doordat ik voortdurend aan mijn onmogelijke liefde denk. Het voelt als of je verslaafd bent aan cocane( de neiging om alles te weten of een glimp van een teken van leven van die gene op te vangen)maar desondanks probeer ik toch te ontspannen door gedurende de dag te mediteren. Misschien dat jij dat kan overwegen. Heb nu een lekker lang wekend en ga proberen niet aan die Doornsetroll te denken. Heel veel sterkte!
reactie ano, Op 04-04-2015 11:44
lievetje... anno 2015 is being Gay heel normaal. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Teleurstelling van je ouders? dat gaat wel over, ouders houden onvoorwaardelijk van hun kinderen.
Volg je hart... Er zullen vriendinnen zijn die je gaan pesten en je niet meer willen kennen maar daarom krijg je weer nieuwe gay vrienden erbij.
Be Proud te be gay!!!!
reactie anoniem, Op 05-04-2015 00:11
heel erg bedankt voor jullie reacties! ik wens jou ook heel veel sterkte ano.. je tip van dat mediteren heeft echt geholpen! ik heb nu elke dag een zogenaamd "piekeruurtje" en dan kan ik daar al mijn gedachtes in kwijt. ...ik ga er nog steeds niet voor uit komen voordat ik het heel zeker weet... maar hoe weet je dat?
Het is ook niet dat ik specifiek naar n meisje kijk. Bijvoorbeeld als ik over straat loop ga ik kijken.. mhhh zal zij gay zijn? of hmm niet slecht! Ook bij films vind ik dat interessant
Is het normaal dat ik hier zoveel over nadenk?
En hoe kan je aan iemand zien of hij/zij gay is?
Wat is mijn volgende stap?
reactie anoniem, Op 05-04-2015 00:12
sorry heb de namen een beetje door elkaar gehaald in het vorige bericht XD
reactie schamend iemand, Op 07-04-2015 23:27
Ik zelf denk ook dat ik gay ben. Het is nog lastiger als je bedenkt dat ik verliefd ben op mijn docent. Ik zit er zelf heel erg mee. In mijn familie worden "andere" niet gewaardeerd of niet serieus genomen. Ik heb het verteld aan me beste vriendin. Bij haar kan ik erover praten. Dat lucht al een heel stuk op. Toch blijft het zwaar. Ik was altijd zo een heel opvallend meisje. Ik ben me gaan schuilhouden toen ik het eenmaal wist. Ik vind het echt eng. En probeer er ook zo min mogelijk over te praten. Want als ik er niet over praat is het net of het er niet is. Je hoeft het niet te zien. Toch helpt het niet. Het liefst zeg ik het, alleen gaat dat niet omdat ik hier echt veel te bang voor ben (ik heb ook nog een erge vorm van faalangst). Ik zou het graag willen zeggen. Alleen is zij 24 en ik 12. En dat is 1 van de vele punten waarom ik me ervoor schaam.
Zo, dat is eruit.
Copyright © 2019 Geheimen van Nederland! De anonieme geheimensite! Geheimen van Nederland staat onder eindredactie van psycholoog-onderzoeker dr. Andreas Wismeijer.