relaties

Ik weet dat jij niet goed voor mij bent. Ik ben teleurgesteld in je. En toch krijg ik je niet uit mijn hoofd. Hoe kan dat? Waarom is dat?

Ik mis liefde, aandacht.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Dushi, Op 19-07-2015 01:10

Hoezo ben je niet goed voor diegene? Kun je even uitleggen waar je dat op gebaseerd heb. Resulteer je dit uit handelingen? Bijvoorbeeld steeds dezelfde foto bekijken, aandacht te kort komen etc. Kom op een beetje aandacht kan je zo online krijgen als het daaraan ligt. Het kan wel jaloerse gevoelens oproepen maar dan kan menig mens, die zijn gevoel niet volgt maar wegstopt mee leven. Slaven horen ook eerbiedig te zijn naar hun meesters. Mede door het dwangmatig gedrag waren zij niet uit hun hoofd te krijgen tot dat ze uiteindelijk bevrijd waren.

reactie Hans, Op 20-07-2015 19:39

Dushi, ik begrijp niet zo veel van je reactie. Bovendien is ZIJ niet goed voor MIJ, niet andersom. Waar ik dat op baseer? Laat ik het er op houden dat teleurgesteld ben. En dat is inderdaad gebaseerd op ervaringen. Toch kan ik haar niet vergeten. Als ik heel eerlijk ben, ben ik gewoon nog steeds verliefd. Ik vermoed dat het hierbij misschien niet zo zeer om haar gaat, maar om het feit dat ik me liefdeloos voel.

reactie F.Flikkerpop, Op 21-07-2015 14:16

Ik begrijp nog steeds niet waarom.Is ZIJ soms besmettelijk? Op deze site kan je juist je geheimen droppen dus schroom niet je hart te luchten.

reactie Hans, Op 24-07-2015 23:36

Ga er maar even voor zitten dan. Een goed jaar geleden ging haar vent weg. Liet haar achter met hun kinderen. In de aanloop daarnaartoe waren er al problemen, die steeds groter werden totdat dus vertrok. Uren heb ik met haar aan de telefoon gezeten, uren hebben we appjes heen en weer zitten sturen. Ik heb haar begeleid bij een bezoek aan hulpverleners. In die tijd vertelde ze mij dat 'het zonder mij nog veel erger zou zijn geweest'. Ze doelde daarmee op de steun die ik voor haar was. Op een bepaald moment kreeg ze van haar schoonfamilie een aanbod om daar even in te trekken om bij te komen van al die toestanden. Dat aanbod heeft ze aangenomen en vanaf dat moment hoorde ik niets meer van haar. Wat ik ook probeerde om contact te krijgen, om interesse te tonen, om hulp te bieden, geen reactie. Nul. Dit heeft een tijdje zo gesudderd tot ze zei 'ja, we moeten eens wat gaan eten samen. Er is een hoop te vertellen.' Is niet gebeurd, ik weet niet eens meer waarom niet. Weer later heb ik aangeboden om pannenkoeken te komen bakken voor haar en de kinderen. Ja, dat was een goed idee. Toen puntje bij paaltje kwam hadden de kinderen 'gisteren bij tante die en die pannenkoeken gegeten.' Ik voelde al dat dat een smoes was. Een paar dagen later liep ze me op het werk (we zijn collega's) op dan een meter afstand voorbij zonder iets te zeggen of me zelfs maar aan te kijken. Of ze me niet gezien had? Jawel, maar ze had haast want ze was te laat. :\ Nu is ze wel erg druk met werken en de kinderen en die scheiding (denk ik). Maar toch. Als er nog geen telefoontje of appje vanaf kan... Ik ken haar al een aantal jaren. We praatten veel op het werk over privédingen. We konden het goed vinden. Ik kwam heel af en toe bij haar thuis. Gedurende die tijd heb ik gevoelens voor haar ontwikkeld. Dat is al begonnen jaren voordat haar vent wegliep, maar ik heb met die gevoelens nooit iets gedaan. Toen ik ineens geen contact meer met haar leek te krijgen heb ik die gevoelens wel uitgesproken. Per mail, want er was geen andere mogelijkheid en ik was bang om haar helemaal kwijt te raken. Zij had in mij wel een vriend zij ze, maar ze had niet DIE gevoelens voor mij. Dat was een klap, en ik ben daar even behoorlijk van ondersteboven geweest, dat zul je snappen. Ik heb toen zelf ook wat afstand genomen. Om mezelf niet gek te maken. Er is al een paar maanden geen contact meer. Eén of twee keer ben ik haar op het werk tegengekomen. Awkward, maar te doen, zo professioneel zijn we allebei wel. De vorige week was ze jarig. Ik heb haar van mijn FB geknikkerd, contactinfo uit mijn telefoon gehaald (want onlinestatus in whatsapp). Dus heb ik haar een email gestuurd om haar te feliciteren met haar verjaardag. Geen reactie. Alweer niet. Ik ben verschikkelijk kwaad op haar en hevig teleurgesteld. En toch ben ik nog steeds veel te veel met haar bezig in mijn hoofd. Zou onze vriendschap nog te fixen zijn? Ik weet het niet. Misschien. Maar dan moet er wel iets gebeuren van haar kant. Haar vader heeft haar ooit verteld dat ze alleen maar aan zichzelf denkt, en dat is waar. Ze zal met zichzelf aan het werk moeten, wil ik proberen die vriendschap te herstellen. En ondanks dit alles hou ik ergens nog steeds van haar. Ik denk namelijk dat ik weet waarom zij alleen aan zichzelf denkt en ik denk dat zij daaruit kan komen als ze er aan werkt. De tijd dat ze namelijk alleen aan zichzelf MOEST denken is voorbij. Daarom is zij niet goed voor mij. Ze moet aan zichzelf werken. Niet voor mij natuurlijk, maar voor zichzelf. Zij is ook niet gelukkig, al jarenlang niet. Als ze het voor zichzelf doet doet ze het automatisch voor iedereen om haar heen. Van nature is ze een hele lieve, vrolijke meid. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk. Serieus. Maar waarom? Het zou beter zijn als ik haar compleet uit mijn systeem kon 'verwijderen'. Maar dat lukt me dus niet.

reactie Hans, Op 24-07-2015 23:46

Ik had mooie paragraafjes gemaakt maar die zij blijkbaar lost in translation. :( Dit is wel een heel lange lap zo.

Site built by B-nuts