Een bijzondere vriendschap
Geschreven door Amor, Op 31-07-2015 08:04
De een heeft een peloton vrienden, de andere een maat of een handje vol. Sommige vrienden komen en gaan in je leven. Desondanks vriendschap kan een mooie aanvulling zijn op je leven als je elkaar getroffen hebt dan heb je een maatje om te delen en te geven.
De basis van vriendschap is vertrouwen. Zo heb ik ook jaren een bijzondere vriendschap de liefde is er maar heb altijd een beetje een twijfelend gevoel gehad of de vriendschap puur zuiver is. De rede waarom ik twijfelde omdat ik het gevoel had dat het niet altijd zuiver was. Ik voelde jaloezie, opschepperij, leugens, veel negativiteit , achterdocht, altijd je zelf maar willen verdedigen en wantrouwen, ook kon ik er heel slecht tegen hoe iemand over een ander praat dat zegt mij dan genoeg hoe je over mij achter mijn rug praat. Ik kon mij niet voorstellen dat iemand zo veel energie en liefde geeft en het niet gewaardeerd wordt of de goedheid van inziet.
Voor mij is het heel normaal dat als die vriendschap je waard is je bereid bent km's voor af te leggen en tijd voor vrij te maken. Voor mij is het heel normaal dat ik je mij kind toe vertrouw maar is het andersom ook wel het geval. Voor mij is het heel normaal dat ik iets kleins meeneem of een beetje geld geeft dat doe ik uit mij hart omdat ik ben zo als ik ben en er helemaal geen negatieve bedoelingen bij heb. Voor mij krijg je een plek hoe je met informatie omgaat wat andere vrienden je toevertrouwen, zegt mij genoeg hoe je met de mijne omgaat. Voor mij is het soms niet te begrijpen en niet normaal waar die agressieve en aanvallende uitingen vandaan komen, steekt daar soms toch jaloezie. Steeds maar praten over andere hun status en hun bezittingen is voor mij niet normaal maar ik luister en besef het denk ik wel waar dat vandaan komt. Steeds maar weer de verhalen dat andere zooooo jaloers op je zijn mens doe toch normaal. Toon je begrip en geeft je kritiek wordt dat ook niet als opbouwend gezien en dat je zelf van beschuldigd wordt dat je door mijn toedoen bij de psycholoog bent beland. Waarom nog in stand houden? Wat moet je van mij als ik je schade toebreng? Voor mij is het heel normaal om te delen en te geven uit het diepste van je hart en daar niets achter te zoeken.
In mijn beleving heb ik gesteund, liefde en aandacht met heel mijn hart gegeven en heel veel begrip getoond. Leven gaat verder en de mooie herinneringen leven voort. Ik weet dat ik een mooi en goed mens ben. Ik hoop dat men eens zal beseffen en voor waardering is het misschien te laat.
reactie Defanisch, Op 02-08-2015 11:07
Heb ook een bijzondere vriendin, die geen oprecht kritiek durft te geven. Bang om de andere te kwetsen of haar vriendschap te verliezen. Ook heeft ze de neiging om heel het gesprek te domineren. Ze geeft de ander amper de ruimte om wat te zeggen en als je haar er op attendeert dan is ze het even later weer vergeten. Ik vind dat soms
zo egoistisch. Het egoisme herken ik in diverse facetten maar ach lekker laten lullen zo heeft iedereen weer zijn hobby.Ben blij dat ik het voor me zelf heb afgekapt dat je amper van je werk komt en je telefoon staat al roodgloeiend. Een keer zelf geflikt om mij op mijn werk te bellen voor een lik me nul verhaal. Toen was ik zo pissig en haar verzocht dit nooit meer te doen. Waar haal je het lef vandaan? Snapt een normaal mens niet dat prive bellen op het werk alleen voor noodzaak geld of wilde ze controleren als ik tenminste werk. Je hebt van die mensen die alle tijd van de wereld hebben. Any way ik heb mij in haar berust en haar geaccpeteerd van de mens leer je veel.
je veel.