relaties

hallo ik zit al een paar jaar met gevoel dat ik alles verpest heb in mijn leven hier om me heen en heb ik sterk het gevoel om ergens anders heen te gaan een ander land en gewoon op nieuw te beginnen nieuwe vriende nieuw gezin nieuw mileu ander weer lekker weer andere taal is dit wat ik wil? ga ik hier niet ontzettend spijt van krijgen wil ik me gewoon ergens anders beter voor doen of pfff ik weet het af en toe niet meer welke vragen moet ik mezelf stellen en beantwoorden wat is wijsheid

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Sonja, Op 31-07-2015 16:51

Beste JA bedankt voor de bevestiging! Dacht dat allen inbrekers de neiging hebben te vluchten als het ze te heet onder de voeten wordt maar zo zie je maar weer.

reactie Duikbootje, Op 02-08-2015 17:16

Beste Ja, de vakantietijd is weer aangebroken. Waarschijnlijk ga je of ben je al op vakantie als je dit schrijft, of als je geen geld hebt, heb je gewoon vrije tijd Rund-Um-Hause. Dan komen er dingen naar boven toe .... je kunt geïnspireerd raken, reflecteren totdat je een ons weegt en nadenken over hoe het verder moet. Je zit te wachten op een aantal vragen die je jezelf wilt stellen. Ik heb wel een paar vragen: Heb je wel eens gehoord van een "dissociative fugue"? Misschien is dat wel het geval. Maar om maar niet al te zeer te psychologiseren, de volgende vragen: Heeft je vakantie hier iets mee te maken? Vlucht je weg van iets/iemand/werk/familie, want ALLES is wel erg groot, er is altijd een onderscheidende reden? Of vlucht je naar iets/iemand/land/werk toe (misschien omdat je zoon sterk gevoel hebt dat je dat gewoon moet doen)? Ik heb mijn baan eraan gegeven, en weet het nu even helemaal niet meer, maar ik sta er nog steeds achter. Wat er op mijn pad komt, komt er op mijn pad en heel vaak twijfel ik of ik wel een goed mens ben en het niet bij heel veel mensen verpest heb .... Ik ben er van overtuigd dat ik mijn weg vind net zoals jij. Het spreekwoord, wat een cliche is maar wel waar: "het gras is altijd groener bij de buren". Wat gras groen maakt heb ik al onderzocht, maar wat maakt dat het bij de buren groener LIJKT, dat is de vraag die mij bezig houdt. Daarom ga ik, na een woelige periode waarin ik mijn baan kwijtraakte, mij concentreren op schrijven. En don't forget: je neemt jezelf altijd mee, waar je ook naartoe gaat!

reactie Ja, Op 03-08-2015 20:22

Dank voor de reacties. @ Duikbootje: ''het gras bij de buren, LIJKT groener" is dit doms een stille bekentenis over je zelf? Ik wil mij geen zorgen maken maar dat doe ik al automatisch. Heel normaal als iemand je hart gestolen heeft. Hoe gaat het echt met jou? Wat voel je? Waarom handel je op de wijze hoe jij nu handelt? Heb je stil gestaan bij de bijzondere ontmoeting en wat was jou leerproces daaruit? Ik ben nieuwsgierig naar de werkelijke reden. Hou je mij op de hoogte?

reactie Duikbootje, Op 04-08-2015 11:59

Beste Ja, dit is geen stille bekentenis. Dit is een aanwijzing/verklaring, waarom ik ben overgegaan tot schrijverschap. Zorgen maken hoef je je niet want ballonnen komen ook weer boven water als je ze onder drukt in water, mits ze niet zich verwonden aan een of ander scherp object. Met mij gaat het momenteel niet goed. Ik verkeer in de fase van Cantor, die er achter kwam dat er oneindig veel getallen tussen 0 en 1 waren en in zijn perceptie het niet kon bevatten wat de consequenties daarvan waren voor de getallen tussen 1 en 10 etc. Ik wil schrijven over wat ik interessant vind: een trein met een specifieke passagier, die voorbij flitst, uit het raam kijkt en een tuinder voorbij ziet flitsen. Maar er is ook een ander perspectief: de tuinder die even opkijkt als hij het gedender van de trein hoort en even opkijkt naar de voorbij flitsende trein. Het gras lijkt altijd groener bij de buren, hangt niet af van meetinstrumenten of kennis. Dat hangt af van het perspectief. Net zo min als ik in de trein zit, of tuinierder ben, voel ik mij alleen, zonder mijn meereizende of tuinierende metgezel. Ik ken iemand waarvan ik zielsveel hou, alleen zij kan en wil op dit moment daar niets mee. Ik heb haar onlangs een mail geschreven dat mijn deur altijd open blijft staan. Ik mis haar enorm. En waarom ik handel op de manier waarop ik handel: ik wil echt zijn, ik ben echt, authentiek, en als ik pislink op haar ben dan vertel ik dat, en als ik van haar walg vertel ik dat, en als ik van haar hou dan vertel ik dat. Zij maakt het mogelijk dat ik zoveel emoties tegelijkertijd voel dat ik weet dat zij de ware voor mij is. Alleen momenteel en nog een paar jaar langer is het onmogelijk. Misschien daarna wel, ondanks dat ik van haar begrepen heb dat ze een gezin heeft. Maar ja, dromen mogen misschien uitkomen? Mijn leerproces daaruit is dat ik meer weet wat mijn sexueele voorkeur is en dat er toch nog, op deze rotwereld iemand is die van me houd, ookal heeft ze dat nooit gezegd tegen mij. Ik heb ervan geleerd dat ik de moeite waard ben om geliefde te worden, gewoon omdat ik ik ben. Hou je mij ook op de hoogte van jouw "vluchtgedrag"?

reactie Duikbootje, Op 04-08-2015 21:40

Beste, mijn eerste versie werd weggecensureerd door de beheerders van deze website. Daarom een tweede reactie en ik hoop dat die er wel doorheen komt .. Jij stelt de vraag of je niet jezelf nog een aantal vragen moet stellen. Ik geef reactie door een aantal vragen aan je te formuleren en een vleugje persoonlijk verhaal van mij. Je komt terug op mijn verhaal en hebt weer een aantal vragen, waarmee je naar de lezers jouw eerdere vragen niet beantwoordt, maar weer nieuwe vragen stelt. Ik heb in mijn eerste reactie een zeer persoonlijk verhaal met je willen delen, maar administrator laat dit niet toe … Jouw intrigeerde de vraag waarom dat de beleving is: het gras lijkt groener bij de buren, met nog een aantal vragen aan mij … Ik zou je willen aanraden om het volgende te doen … Gras is groen. Vragensteller vraagt waarom gras groen is en wat maakt dat je die vraag stelt? Antwoord het gras is groener bij de buurman. Vragensteller vraagt wat maakt dat het gras altijd groener is bij de buurman? Gaat het dan om die buurman of om het gras? Antwoord is dat ik het gazon er zo mooi vind bij staan, zo kort gesneden, mooi groen, altijd voeldende groen, terwijl mijn tuin een wildernis is. Waarom is jouw tuin een wildernis? Omdat je wild bent in je hoofd? En dan komt de echte interventie: aan welk dier doet dat je denken? Dit lijken vraag en antwoordspelletjes te zijn waarin jij de vragen hebt en ik de antwoorden, maar dat is niet zo. Om maar met Socrates te spreken: “het enige wat ik weet is dat ik niets weet”. Ik zou je dan ook zeer aan willen raden om naar een specialist op zoek te gaan die thuis is in de socratische dialoog, wat niks meer wil zeggen dat je door de ANDER zijn vragenstellerij dichter bij je zelf kunt komen.

reactie Sonja, Op 06-08-2015 22:18

Beste Duikbootje, Ik ga er vanuit dat jij je bloot stelt. Dat stel ik zeer op prijs als mensen dat durven. Er zijn weinig mensen die dat doen, de meesten zetten toch die masker op en daar kan ik slecht tegen. Hou meer van het pure, maakt niet uit wie of wat je bent als je maar echt bent dat telt voor mij en maakt ons juist dat mooi mens. Wat je gevoelens en emoties betreft volg je hart en niets is onmogelijk, wat mij betreft. Hahaha MISSCHIEN. Jou leerproces kun je mooi opstrijken. Geniet van je verrijking. Wat het gras betreft, onderschat het niet er komt veel bij kijken. Vergelijk het met wat zich afspeelt onder een ijsberg. En om even op het schrijven terug te komen. Van je afschrijven is gezond. Schrijven is mijn passie, mijn beste vriend, die ik blind kan vertrouwen. Schrijven lucht op en stelt je nooit teleur. Heb je eens je schrijfrecord bijgehouden? Lol. @ Ja: Weg vluchten! In welke leeftijdsfase verkeer je? Heb je voldoende rust in je leven? Neem je niet te veel hooi op je vork? Pieker je veel? Het zou een depressie kunnen zijn. Wees depressie de baas alvorens het te laat is. Laat je niet lijden door de hectiek van het leven. Je hoeft je omgeving niets te bewijzen toch? Wij zijn helaas toch afhankelijk maar wees heel zuinig op je zelf. Sterkte!

Site built by B-nuts