‘’LAAT LOS EN GIJ ZULT LOSGELATEN WORDEN"
Geschreven door Bachus Kers Meijer, Op 12-11-2015 21:13
Het is niet te bevatten het gevoel waar je absoluut zeker van bent dat er op hetzelfde moment iemand is hier op aarde waar je ontzettend veel om geeft en heel veel voor voelt. Iemand die altijd dichtbij voelt maar toch ver weg is en je nabijheid niet nodig heeft.
Je bent ontzettend kwetsbaar door je verliefdheid zelf spiernaakt aan het schandpaal genageld. Je klemt je vast en gaat over je grenzen. Beschamend! Dit allemaal door die vurige bonzende hart. Tot dat je eindelijk wakker bent en je je realiseert dat je belde en er niet werd op genomen, dat je sms jes niets voorstelde, dat je aanbelde maar er niet werd open gedaan, dat je wat zei en hij vrijwel niets terug zei, af en toe een wandelingetje zenuwslopend maar dat voelde wel oké. En daar moest je het mee doen? Ik merkte en voelde dat mijn liefde oprecht en heel diep zat maar ik stelde niets voor want ik realiseerde mij dat ik het moest doen met de kruimels van vismix. Wellicht beter om je hart aan iemand te geven, die meer van je houd ook al doet het pijn.
Het doet extra pijn want alles was gewoon fake vanaf het prille begin.Heb dagen niets kunnen ondernemen omdat ik voortdurend aan hem dacht, tranen rolden over mijn wangen, schaamte moest ik overheen gelachen om een unieke humor dat voor geen ander valt te bevatten. Voelde mij enerzijds geaccepteerd en eindelijk een keer begrepen. Was misschien wel een beetje depressief maar egoïstisch en gek ben ik niet want ik realiseerde mij terdege dat jou gedrag voortvloeide uit macht en de nasleep van de put waar je in had gezeten.
Maar nu voel ik dat je mij heb losgelaten en ik zal accepteren dat het zo is en loslaten.
De mooie herinneringen neem ik mee, gegrift in mijn heugen en op weg mijn doel te bereiken. En om mij zelf te bevrijden zal ik de wijze kreten zeker handhaven en bovenal naar mijn hart luisteren.
Ik kies voor mezelf en hou van mezelf en laat los.
Bye sweet love