Geschreven door Jennifer , Op 13-12-2015 20:45
Beste lezers ik zit hier al 2 jaar mee maar Ik wil weg bij mijn vriend. We passen totaal niet bij elkaar hebben een relatie van 4 jaar en een zoontje van anderhalf toen ik hem leerde kennen was ik 18 en hij, ga even zitten 38! Nu ik 22 ben merk ik ook dat ie niet erg intelligent is toen ik 18 was zaten we op 1 niveau maar nu ik ouder ben voel ik me een hoogleraar tegen over hem. Ieder weekend hebben we domme discussies bijvoorbeeld hij vind dat het goed is om een kind er af en toe goed van langs te geven,als ik dan uitleg hoe dat een kind benvloed is dat onzin. Altijd over de soort domme dingentjes. Ook heeft hij een zoon van 11 uit eerdere relatie en ik baal egt enorm maar ik haat hem uit de grond van me hart. Hij is totaal niet opgevoed zijn moeder heeft gouden tanden, tatoo's en dreadlocks (ze is gewoon blank)maar denkt dat ze van de Antillen komt. Zoonlief is van af dag 1 erg on respectvol tegen mij ik ben wel altijd lief voor hem en doe leuke dingen met hem. Ik heb ook van zijn moeder gehoord dat hij de bezoekjes om het weekend leuker vind sinds wij een relatie hebben, maar diep van binnen kan ik hem niet uitstaan vooral Door zijn onbeschofte gedrag en oom dat het egt een lelijk kind is,en het ergste vind ik dus dat mijn zoon daar nu dus familie van is. Eigenlijk Will ik gewoon weg t mijn zoontje en en met zn tweetjes een leven opbouwen, maar ik voel me zo schuldig dat ik hem dan wel een liefhebbende vader afneem. Mijn vriend heeft zijn eigen vader nooit gekend en dat is te merken ook. Voor een man die een 0 voorbeeld heeft gehad doet ie het nog aardig .maar lang lang lang niet goed genoeg. Hij was vroeger blij met een ritje naar het tankstation met zn oom.
Toen wij de zwangerschapstest deden en die werd positief ik begon te huilen van ongeloof en shock,hij grappen zal ik de brij naalden maar halen dan? Zelfs na de 5 maanden echo wilden hij nog steeds een abortus.dat kan ik hem tot op de dag van vandaag niet vergeven ook wilden hij absoluut niet met mij trouwen, geloof me ik heb het hem gesmeekt! Ik zelf vind dat erg belangrijk en ook mijn familie, die sprak er zo ie zo al schande van dat ik samenwoonde op me 19e met een surinamer en dat ie ook niet wilde trouwen toen ik zwanger was. Hij heeft me heeeeel erg voorschut gezet bij me familie.
En eigenlijk is het toen al kis gegaan. Ik was in 1 klap mijn respect voor hem verloren. Ik heb het heel lang geprobeerd voor onze zoontje maar het voelt alsof ik stik..
En nog 1 dingentje hij wil ieder dag sex en in het weekend 1 handjob 1 sex ik word er doodmoe van en heb egt een enorme hekel aan sex gekregen. Ik ben benieuwd naar jullie reacties of er iemand is die ook iets soortgelijks heeft mee gemaakt.
Liefs Jennifer
reactie anoniem, Op 14-12-2015 10:53
Lievert het lijkt erop dat jij verschrikkelijk ongelukkig bent in jou relatie. Dus ga bij hem weg. Bouw je eigen leven met je zoon op. Anders word je alleen maar verbittert, en ja dat kun je onbewust overdragen aan je zoon.
Zoek en maak je eigen geluk. Suc6
reactie Naam, Op 14-12-2015 20:33
Het leven veranderd, maar sommige mensen staan stil - lijkt het wel- en dat is heel frustrerend. Die liefdeloze sex is toch wel de drupel, maar als je dit hele verhaal leest is die hele relatie niks, ik zou zeggen; tenzij je je kind zo een leven gunt >>> zsm wegwezen.