werk

Iedereen heeft het over de krediet crisis, ik hoor het overal, ik heb zelf een vaste baan, maar deze is ook niet meer zeker, ik ben eenverdiener en heb twee kinderen en een vrouw. Mijn inkomen moet voor iedereen zorgen, maar het werk dat ik doe, daar zit geen plezier meer in voor mij. Ik heb de verantwoordelijkheid mijn gezin te onderhouden, maar ik wil dit werk eigenlijk niet meer doen.

Het probleem is dat mijn inkomen nu boven modaal is en dat we ook daarnaar leven, als ik ander wek zou zoeken, zou ik wel een baan kunnen vinden maar lang niet zoveel kunnen verdienen als nu..

Ik heb er echt geen plezier meer in, en met de hudige markt brengt het mij alleen maar stress op.
Ik heb de verantwoordelijkheid... wat moet ik doen???

Zijn er meer mensen met dit probleem??

gr.

Charlie

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie Anoniem, Op 25-02-2009 12:19

Ik heb geen idee hoe sterk de afkeer van je huidige werk is. Maar ik zou zeker proberen ander werk te vinden. Iets doen wat echt naar je zin is, lijkt mij veel belangrijker (zeker op de lange termijn) dan die paar honderd euro per maand. Heb je er al serieus met je vrouw over gepraat. Wellicht kan zij ook gaan werken waardoor je financieel e.e.a. kan opvangen.

reactie Hans, Op 25-02-2009 13:36

Ik herken je probleem maar al te goed! Heb sinds paar maanden de baan waar ik aan toe was, volgens mijzelf, mijn familie, mijn vorige werkkring. Tenminste, dat dacht ik toen. Overtuigd door een beter salaris, auto vd zaak, enz, enz, besloten om de stap te nemen. Nu zit ik hier, in een prima professioneel bedrijf, leuke collega's, volop kansen, de hele dag te balen van mijn overstap. Vind het werk, dat zo leuk leek, helemaal maar dan ook helemaal niets aan. Ook nu na een maand of acht nog steeds niet, het went een beetje, das alles. Ik moet alles zelf uitzoeken en oplossen terwijl bij de sollicitatierondes gezegd is dat ik mee zou draaien in een team en daarbinnen mijn ding zou kunnen doen. Concrete ondersteuning krijg ik amper tot niet en het blijkt dat er wel zaken lopen maar dat is binnen een heel ander onderdeel van het bedrijf. Mijn werk krijgt maar moeilijk gestalte ook omdat de branche erg veel last vd crisis. De werkdagen voelen als weken, de weken als maanden. Ben helemaal gesloopt als ik thuis kom. Terug naar mijn oude baas gaat helaas niet. Daar is mijn functie mede door mijn specifieke vakkennis weggesaneerd. Misschien help het volgende jou ook een beetje: 1. Ik probeer er toch maar het beste van te maken. Als het niet gaat, gaat het niet. Ook al zal ontslag nemen/krijgen hard aankomen, vooral financieel. 2. En heb mezelf een datum gesteld waarop ik beslis wat te gaan doen: solliciteren of blijven. 3. De definitieve beslissing neem ik op de dag dat ik de vaste aanstelling kan ondertekenen. 4. Ik praat er met mijn vrouw af en toe over. Zij informeert bij haar werkgever of ze eventueel meer kan gaan werken als dat nodig mocht worden. Dit geeft mij meer rust. Hopelijk heb jij er wat aan! Sterkte!

reactie Ruud, Op 19-06-2009 23:45

Dat praten met welke vrouw ook helpt op de lange termijn niks.Dit gaat uitdraaien op een burn out

Site built by B-nuts