werk

Ik heb een redelijk goede opleiding gehad, maar op de een of andere manier lukt het me maar niet om een leuke baan te vinden op mijn niveau. Ik moet het vaak met 'mindere' banen doen, zoals callcenter werk (dit bedoel ik niet verkeerd!). Ik heb me in een jaar echt suf gesolliciteerd, werd ook steeds uitgenodigd, maar meestal waren er veel sollicitanten die dan ook nog eens meer ervaring hadden. Op een gegeven moment ben ik gestopt met solliciteren, omdat me dit veel vrije uren kostte op mijn werk. Ik heb me erbij neergelegd dat ik altijd onder mijn niveau zal werken. Mijn beste vriendin heeft nauwelijks een opleiding gehad en veel ervaring heeft ze ook niet (buiten dat ze jaren in een callcenter werkte) ze is heel slecht in de Nederlandse taal (vooral met schrijven maakt ze gigantische spelfouten), laat staan dat ze een vreemde taal spreekt. Nu ging deze vriendin laatst solliciteren op een baan die ver boven haar niveau lag (ze moedigde mij nog aan om dit ook te doen, maar werkgever lag te ver weg van mijn woonplaats), ik dacht dat ze nooit aangenomen zou worden, maar een week na haar gesprek was ze aangenomen! Ik was wel blij voor haar, maar aan de andere kant ook best jaloers. Zij heeft geen diploma en wordt meteen aangenomen, terwijl ik met m'n diploma 200x op gesprek moet komen om vervolgens alsnog te horen dat ik hiet niet geworden ben....zucht.

Vooorgaand geheim

Volgend geheim

Plaats hier uw reactie op dit geheim.

reactie die ene, Op 24-04-2009 21:02

Stacy, je doet jezelf zo goed voorkomen maar je posting ademt nou niet bepaald gedrevenheid en enthousiasme uit, zeker als aan het einde staat dat 'de werkgever te ver van je woonplaats was' ...niet om het een of ander maar WIL je echt wel ander werk of is het puur najagen van illusies en vind je het wel best zo? Ik zie ook genoeg behoudzuchtige mensen om me heen, bang voor elke verandering, bang om uit (pas op, moeilijk woordje!) hun comfort- zne te treden...bang voor het onbekende.In feite kun je dus nog een miljoen keer met je diploma solliciteren maar jij word het niet.NOOIT, omdat je de spirit mist meid.Leer van die vriendin en verander je mentaliteit, dat lost meer op dan jaloers te zijn.

reactie Tok, Op 24-04-2009 21:41

Kan me je frustratie maar al te goed voorstellen, ik ben ook iemand die altijd onder z'n niveau aan de slag was en maar nooit naar werkelijke opleiding wordt aangenomen, niet om vrolijk van te worden. De laatste jaren was ik gaan geloven dat wanneer je voor een dubbeltje geboren was het nooit een kwartje zou worden maar sinds kort heb ik toch maar de stap naar een eigen onderneming gewaagd om dergelijke redenen. Niet langer afhankelijk te zijn van de door anderen gecreerde arbeidsmarkt geeft een heerlijk gevoel in dat opzicht. Nooit te laat voor een dergelijke stap, vooral niet als je weet waar je goed in bent of afdoende kan scoren. Sterkte en succes! Tok

reactie Die ene, Op 27-04-2009 14:55

Tok, je kunt nog zoveel proberen...als je bevlogenheid mist, en eeuwig in die 'van 9 tot 5 kantoormentaliteit' blijft hangen word die eigen onderneming ook niks. JUIST NU moet je eigenzinnig zijn, mensen tegemoet treden en proberen open voor hen te staan.Je netwerk is tevens je visite kaartje. Tegenslag moet juist een drive voor je zijn om nog beter te willen presteren. Ook mijn gezin woont in een vreselijke buurt, waar rotkleuters terroriseren, vuurwerk naar mijn peuter en huisdieren gooien...we zitten de tijd uit, maar dan wonen we ook vrijstaand, weg van alle ellende.

reactie karin, Op 03-05-2009 14:25

ik denk dat het probleem aan jouw eigen houding ligt! werkgevers prikken er zo doorheen of jij nou de juiste persoon bent voor de functie of niet. ik heb op 1 baan na altijd gekregen wat ik wilde. die ene keer had die man (vond ik ook pas na een paar weken) gewoon gelijk dat ik niet de juiste persoon was voor deze functie. ik heb niet veel diploma's maar ben een vechter, en kom zeker over. ik heb pas weer een nieuwe baan en een salaris waar iedereen die ik ken jaloers op is!

reactie Naoual, Op 04-02-2010 01:19

Ik begrijp helemaal hoe jij je voelt. Het voelt inderdaad oneerlijk aan dat diegene zonder diploma sneller aan een goede baan is gekomen dan een hoogopgeleide. Maar jou kans moet nog komen denk ik. Ik vind het een beetje zwak om jou houding de schuld te geven. Ik ken je niet. Ik vind de laatste reactie aan jou al helemaal onterecht. Ze wrijft een beetje in dat ze wel de banen heeft gekregen die ze wilde. Echt zwak. Ik zou gewoon doorzetten. Ik zou het solliciteren niet stoppen. Neem anders een sollicitatie training. Dan kan je dieper kijken. Misschien kom je wel te onzeker over. En altijd denken dat je het waard bent. No matter what. Ik ben nu ook solliciterende en ik zet door. Ik word eigenlijk bijna altijd uitgenodigd voor een 2e gesprek maar dan is er toch iemand anders met meer ervaring. Maar ik geef de moed niet op. Want ik weet dat ik die mooie baan wel zal krijgen. En ik wil pure ervaring opdoen om daarna voor mezelf te beginnen. Nou zet hem op. En geef niet op. Het komt goed!!

Site built by B-nuts