Geheimen
Werk
Ik ben verliefd, en ik krijg hem niet uit mijn kop !!
Sinds de zomer is het raak, ik ben verliefd op een getrouwde collega. In het begin kon ik het wegwuiven, ik werk namelijk bij een aannemer en lopen genoeg mannen rond die een praatje maakte of dolletje (niets intiem hoor). Hij zei altijd amper wat tegen mij, tot april dit jaar langzamerhand raakte we steeds vaker in gesprek , gewoon korte gesprekjes tussen door over koetjes en kalfjes. Het begon me op te vallen dat hij me steeds vaker nakeek, knipoogde, en een heerlijke speelse glimlach had als ie mijn aandacht had. De probleem is hij is getrouwd en ik wil niet in zijn huwelijk wroeten, ik ben wel single. Ik wuifde het weg, en voelde me gevleit met zijn aandacht, ik heb getracht het ook zo te laten.
Een andere collega van mij begon het ook op te vallen, ik heb haar in vertrouwen genomen en heb haar ook gevraagd of ik spoken zie of dat hij echt metmij flirt. Zij had het ook in de gaten en vond het wel leuk. Zonder besef is mijn gevoel sterker geworden en nu ben ik verliefd op hem...potverdorie..ik krijg hem niet uit mijn kop hoe hard ik ook probeer.
Met de kerstborrel was de hek van de dam, het werd overduidelijk tussen hem en mij dat er iets speelde. Mijn collega zei ook achteraf dat het haar opviel dat ie steeds in mijn buurt bleef.
Omdat er altijd collegas rond lopen is een prive gesprek kei moeilijk. Gisteren heb ik de stoute schoenen en hem gesmsd naar zijn werkmobiel. Hij kent mijn nr niet en ik heb express mijn naam er niet bij gezet , een soort test of hij zelf zou bedenken dat het van mij kwam. Ik had hem gesmsd misschien zit ik helemaal mis maar waag het toch heb je straks even tijd onder 4ogen te praten.
Mijn collega en ik gingen in de rook keet zitten, hij zat er ook met andere....de hek was van de dam. HIj wist dat de sms van mij was, hij bleef me aankijken en te grijnsen. Daarna pakte hij en ik elke mom om te proberen even onder 4 ogen te praten, maar het lukte niet en wij praten over koetjes kalfjes zoals gewoonlijk alleen met een merkbaar spanning. Ik was bloed nerveus, ik wilde niet een leuke werk relatie kapot maken met mijn gevoelens.
Na de lunchpauze werd het duidelijk dat er geen kans kwam, dus ik weer smsen..denk niet dat ik kan krijg om je direct te spreken dus zeg ik het je zo ik vind je leuk.
Hij had het ontvangen, in zijn gedrag en manier was het te merken dat hij graag wilde praten maar ook geen kans zag. We zaten met zijn 4en op kantoor nog te kletsen, de tijd in te vullen tot 3u.
Met het weg gaan wist hij niet hoe gauw hij zijn rugtas moest pakken om tegelijk met mij naar buiten te lopen. Hij bood mij aan om naar parkeerplaats te rijden (2sec vandaan maar alla), zo gezegd zo gedaan en nog geen woord gerept . Het is te erg, want het is heel duidelijk wederzijds. Met het uitstappen gierde de zenuwen door me heen en ik wilde het zeggen maar kon niet. Hij zei tot maandag, ik zei tot 4jan..oh zei ie je bent er niet volgende week zijn gezicht betrok. Ik dacht nu zeggen maar kreeg het niet over mijn lippen, ik stapte uit en zei je hebt mijn tel nr. Hij zei wat zei je...ik lachte en zei je hoorde me wel en deed de deur dicht. De lach die hij had, en hoe hij naar me keek..zei boekdelen.
Nu zit ik hier en hij blijft me spoken, ik wil graag de knop uit zetten maar lukt niet. Het is nu afwachten of deze spanning blijft ...of niet