Het is erg vreemd te bedenken dat ik een leven lang al weet dat mijn \"ware\" ergens rondloopt en ik vanaf het eerste moment dat ik hem zal zien zal weten dat hij het is., hem vervolgens tegenkom en hij doodleuk getrouwd is. In de paar kortdurige relaties die ik heb gehad wist ik dat ik niet verliefd was en niet hoorde bij mijn partner. Ik wist dat ik de \"ware\"nog moest tegenkomen en had mij voorgenomen maar eens alleen te blijven totdat ik tegen deze man aan zou lopen.
Om een lang verhaal kort en krachtig te houden: ik ben jaren alleen. Alles in mijn leven gaat goed en ik voel mij op mijn best! ik begin zelfs aan een nieuwe opleiding en op de eerste dag zie ik hem staan, zonder twijfel, mijn zielsverwant. Voor de eerste keer in mijn leven sloeg mijn hart over bij de eerste aanblik van deze man en werd ik verliefd op het eerste gezicht, als een klap tegen mijn rationele kop en ik (de persoon die nog nooit heeft gehouden van een man) hield al van hem voordat ik zijn naam wist.
Punt was alleen; bleek mijn getrouwde docent te zijn.
Helaas ben ik erg gelovig als het om mijn eigen gevoel gaat en ik vertrouw mezelf volledig als mijn lichaam schreeuwt dat hij daadwerkelijk mijn \"ware\"is. Niet alleen omdat ik dit gevoel nog nooit eerder heb beleefd, of omdat ik die altijd overal iedereen \"onder de tafel klets\" niet meer uit mijn woorden kom als de man in kwestie in de buurt is of mij (nog erger) wat vraagt! of omdat mijn hart zo snel en hard klopt dat mijn keel dicht gaat zitten en ik bijna stik. (wie wil beweren dat verliefd zijn leuk is?!)
De clou is dat mijn lichaam en geest zich verbonden voelen met deze man. En dat ik heilig heb geloofd dat ik mijn man zou herkennen als ik ooit zulke dingen kon voelen en dan ook nog op het eerste gezicht, en dit zo is gebeurd toen ik hem ontmoette. En alsof het voor het universum nog niet genoeg is om mij verliefd te laten zijn op een getrouwde man, kom ik hem opeens sinds ik hem heb ontmoet op onverklaarbare wijze tegen op plaatsen waar wij elkaar niet verwachten (buiten werktijd) en waar wij elkaar nog nooit eerder hebben gezien! Van die fijne \"toevalligheden\" onverklaarbare ontmoetingen, om mijn gelovige ziel ook nog op te zadelen met in mijn ogen natuurlijk de \"bijbehorende tekens dat wij echt bij elkaar moeten zijn\" want dit zijn iets te vaak te bijzondere \"toevalligheden\".
Alles om mij/ons heen schreeuwt om HEM en de man is gewoon getrouwd!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Nu gebeurt alles waarvan ik heb gedroomd, alles valt op zijn plek, alles wijst op hem en hij is bezet.
Geloof je dit?? Een stomme streek van cupido . Ergste is: Helaas heb ik het lef niet deze beste man te vertellen wat er zich onlangs heeft afgespeeld in mijn belefeniswereld.
Nu is het misschien niet zo erg, aangezien hij getrouwd is en waarschijnlijk loyaal is aan zijn vrouw en geen interesse heeft met mij een verhouding aan te gaan.. Hopelijk voor de man komen wij elkaar niet tegen als hij zonder vrouw is en waarbij ik net een wijntje opheb want dan wordt sex met hem toch wel een primaire behoefte en zal ik mezelf niet meer kunnen beheersen.
Laten lopen of wat doen? geduld is een schone zaak en voorlopig blijft de man nog lekker dichtbij