Geheimen
Werk
Zo is het leven!
Geschreven door niet werken, Op 10-05-2010 10:30
mijn geheim is dat ik werk, eindelijk WEL , maar het gevoel heb dat dit mijn eindstation is.Ik werk als stadstoezichthouder, en ondanks dat ik fris en monter iedere dag de strijd aanga met verloedering en onwetendheid, zie ik geen toekomst meer voor mezelf.Naar buiten toe doe ik heel stoer, alsof ik alles weet...maar het doet me pijn dat mensen me niet voor vol aanzien. Wat nu?
reactie Frans, Op 10-05-2010 15:31
Meneer de stadstoezichthouder,
Als stadsbewoner en gebruiker ben ik blij me u en uw collega's. En zo zijn er velen met mij. De mensen die geen respect voor u of uw baan hebben, moeten nog veel leren over zichzelf als ze het nodig hebben om op anderen neer te kijken om zelf belangrijker te lijken. Aan de ene kant roepen om meer toezicht en dan geen respect voor de mensen die dit toezicht uitoefenen. Niet u, maar de mensen die op u neerkijken zitten op een doodlopend spoor. Zals Brian al zong toen hij aan het kruis hing: "Always look at the bright side of life".
reactie HJ, Op 10-05-2010 19:39
Hey,
Relax! Doe een stapje terug en bedenk waar je heen wilt met je werk. Probeer deze vragen eens te beantwoorden voor jezelf, misschien dat je er iets mee kunt...
1. waar ben ik goed in?
2. in welke banen kan ik deze kwaliteiten gebruiken?
3. welke aanvullende cursussen heb ik daarvoor nodig?
4. is dit haalbaar?
5. waarom (niet)?
6. wat moet ik hiervoor opzij zetten?
7. heb ik dat ervoor over?
Als het antwood op vraag 7 nee, is dan kom je niet bij je uiteindelijke doel, maar misschien wel een heel eind in de buurt.
Succes!
This is NOT the end of the road...
reactie Cor, Op 11-05-2010 00:16
gewoon cursussen gaan doen. We moeten toch allemaal langer doorwerken.
reactie HJ, Op 11-05-2010 21:00
Leren en werken is toch ook een mogelijkheid? Ben je tenminste nog een beetje aantrekkelijk voor je werkgever op je 65e.
Copyright © 2019 Geheimen van Nederland! De anonieme geheimensite! Geheimen van Nederland staat onder eindredactie van psycholoog-onderzoeker dr. Andreas Wismeijer.