Geheimen
Werk
Weer eens wat anders
Ik ben op mijn werk,en wordt door mijn baas uitgezonden naar een andere locatie om papieren af te geven.Ik moest even zoeken,waar de voordeur zat.Eenmaal gevonden,zwaait de deur automatisch open en kom ik in een grote ruimte met een loket waar je je kunt melden.Dat doe ik dan ook.Ik meld waar ik voor kom.Echter kan daar de papieren niet direct afgeven.Moet even wachten.Dan komt er om de hoek een vriendelijke man vragen op wie ik zit te wachten. Ik zeg:kom alleen papieren afgeven van mijn baas.Hij zegt:loop maar even mee.We lopen naar een klein kantoor.Hij vraagt:Wil je misschien koffie of thee,het is bijna pauze.Ik twijfel. Ik zeg:ik kan beter zo gaan.Maar hij zegt:Bel anders even je baas,iedereen heeft recht op pauze hoor.Ik bel mijn baas en zeg dat het wat uitloopt.Het is niet erg,mits ik binnen een half uurtje terugben.Dat beloof ik.Ondertussen krijg ik koffie en de vriendelijke meneer is enorm spraakzaam en nieuwsgierig.Op een of andere manier is erspanning tussen ons.Ik beantwoord niet al zijn vragen en vraag ook ofdat hij zijn pauze niet bij zijn collega\'s moet zijn. Nee hoor,zegt hij,ik vind het wel gezellig om hier jou te leren kennen.Ik kleur tot achter mijn oren en drink gauw mijn koffie op.Ik moet er weer eens vandoor zeg ik.Hij loopt met me mee en zegt:Bedankt voor het brengen en misschien tot ziens?Ja misschien,zeg ik,en ga er als een haas vandoor.Eenmaal in de auto gaan mijn gedachten alle kanten op.Die man heeft zolang mijn blik vast kunnen houden.En ik besef dat het best wel een knappe man was ook,mooie donkere ogen.Die week denk ik af en toe aan hem,maar de weken erna niet meer.Tot dat ik op een dag na mijn werk,in mijn auto wil stappen en hij zijn auto tegenover me zet.Hij ziet me en komt naar mijn auto toe.Hai,ken ik jou niet ergens van?Ik val maar meteen met de deur in huis.Ik wil je mee uit vragen naar een feest,want ik heb nog niemand.Ik sla het af,hij is immers een vreemde.De week erna heb ik een vergadering.Wie is er ook?Hij.Even kwam hij zich voorstellen. Daarna was hij weg.De dag erna had hij een gesprek met mijn baas. Toen hij weg was,moest ik op kantoor komen.Er moesten nog wat papieren afgegeven worden,of ik dat wou doen.Weer naar een nieuwe locatie,bots zo tegen hem aan.Ik moet binnen zijn en hij moet weer weg.Jij mooie vrouw,zegt hij alleen maar.Voel weer spanning,durf hem niet aan te kijken en ga gewoon de papieren afgeven.Als ik buiten kom,staat hij mij op te wachten en spreekt me aan.Hij zegt:Dit kan geen toeval zijn,it is meant to be.Hij vraagt me uit eten en ik zeg nee.Ik rijd weg met een ronddraaiend gevoel in mijn buik.De weken dat ik werk,wacht hij me ineens elke dag op.Hij vraagt vanalles,maar ik sla alles af en ben kortaf.Toch denk ik welaan hem.ik ben een beetje nerveus,ben al die aandacht van een man niet gewend.op een dag als hij weer buiten op me staat te wachten,barst ik in een keer in tranen uit.laat me met rust ,zeg ik.Waarom ?vraagt hij,ik vind je leuk en ik wil je leren kennen.En ik zie dat ik voor jou een beetje meer moeite moet doen.Kom.Ik neem je uit eten,zeg tegen je baas wel waar we heengaan.Ik knik en ga mee in zijn auto.Nou het etentje werd wel gezellig!Maar hij doet wel lekker rustig aan met mij.Mijn gevoel voor hem groeit ook. Zo zie je maar dat er mannen zijn,die ook geduld hebben met je.Ik heb in ieder geval een lieve mooie man.Hij heeft mij aan de haak geslagen ,langzaam en nu hou ik van hem.Hoop dat het zo goed blijft gaan.Je hoort hier zoveel nare verhalen.