Jaren geleden was ik werkzaam in een landbouwproject in een tropisch land.
Een gedeelte van mijn baan bestond uit het toezicht houden op een aantal proefvelden waar nieuwe landbouwgewassen getest werden.
Er werden een paar plantengeslachten en – soorten getest.
De opzet van de veldproeven was gemaakt door een expert in tropische plantenteelt met een internationale faam.
Hij woonde in Europa.
Aan hem stuurde ik regelmatig de resultaten van de veldproeven op.
Eén keer bezocht hij mijn proefvelden.
Toen ontmoette ik hem voor de eerste en laatste keer.
Een aantal jaren later, toen ik weer in Nederland woonde, ontdekte ik toevallig in de bibliotheek van een landbouwkundig instituut een wetenschappelijke publicatie in het Engels van deze tropische plantenteelt-expert.
Het behandelde de resultaten van de veldproeven in de periode waarin ik hierop toezicht had.
Hij had de resultaten van de tien proeven die ik had uitgevoerd correct vermeld.
Echter waarschijnlijk om meer indruk te maken, had hij eveneens tien proeven met de resultaten van soorten planten opgenomen die nooit onder mijn toezicht waren uitgezaaid.
Dus tien veldproeven waren verzonnen.
In plaats van twintig waren in werkelijkheid 10 veldproeven uitgevoerd.
De conclusie van zijn onderzoek was, dat twee soorten planten zeer geschikt waren om als nieuw landbouwgewas in deze streek geïntroduceerd te worden.
Beide planten soorten waren gelukkig door mij getest en de resultaten waren niet verzonnen.
Zelf was ik ook tot de conclusie gekomen, dat deze planten zeer geschikt waren.
Geen klokkenluider wilde ik zijn.
De naam van de internationaal bekende tropische landbouwkundige wilde ik niet aantasten.
Daarom heb ik het feit dat ik op de hoogte was van zijn wetenschappelijke fraude altijd geheim gehouden.