Geheimen
Werk
Ik mis m'n lieve, slimme, stoere en sterke vrouwelijke collega
Omstreeks November 2012 is 1 van m'n fijnste collega's -een vrouw van 35 jaar- op staande voet ontslagen. De reden waarom, is mij nooit duidelijk geworden. Ik mis haar in ieder geval enorm.
Begin 2007 -sinds dat ik haar heb leren kennen- ben ik enorm gesteld geworden op haar, of eigenlijk verliefd. Ondanks dat zij getrouwd is. Heb haar dit ook kunnen vertellen, waar zij goed op reageerde. Daarna zijn we gewoon goed met mekaar omgegaan.
1 van de redenen waarom ik erg gesteld ben op die ex-collega, is dat zij in alle opzichten -mentaal, verbaal, en fysiek- een enorm sterke vrouw is. Zij is ook intelligent, goed in haar werkzaamheden, humoristisch, behulpzaam, en zij is ook nog eens een prachtige vrouw. Al denken m'n mannelijke collega's er anders over. Zij vonden haar maar een manwijf, bitch, kenau, en meer van dat soort kretologie. Al hebben zij dit nooit rechtstreeks in haar gezicht durven zeggen; daar zijn die kerels immers te schijterig voor.
Dan zit ik blijkbaar anders in elkaar. Bij die bewuste vrouwelijke ex-collega voelde ik mij altijd veilig. Vond het fijn dat zij fysiek een stuk sterker was dan mij. Van haar kon ik het ook hebben dat zij mij met speels gemak kon optillen. Uiteraard gebeurde dat op onbewaakte momenten. Zij is 1 meter 68 lang, en woog in die tijd (2007) ongeveer 60 kilo. Ik ben 1 meter 76 lang, en woog in die tijd ongeveer 70 kilo. Zij was 29 jaar, bijna 30 jaar. En ik was 37 jaar. In die periode dat zij mij een paar keer als een veertje heeft opgetild, leek zij voor mijn gevoel wel Pippi Langkous ...... (slik) ......
Ik zou mij behoorlijk schamen indien m'n collega's er achter hadden gekomen, en hadden geroepen: "Die griet is veel sterker dan jou!"
Dat is gelukkig niet gebeurd. Bij haar durfde ik er tenminste voor uit te komen dat ik me bij haar prettig voelde. En op papier kon ik me ook bij haar uiten, alsmede m'n ei kwijt. Dat zij mij af en toe ook wel eens kon plagen met het feit dat ik op sommige momenten niet of moeilijk uit m'n woorden kan komen, kan ik ook wel van haar hebben. Op z'n tijd kan zij wel een plaaggeest zijn, maar zij is geen pestkop.
In het verleden plaste ik nog wel eens in m'n broek, na op een onbewaakt moment te zijn opgetild door een knulletje, die notabene een kopje kleiner was dan mij, 2 jaar jonger dan mij was, én op de basis-school 2 klassen lager dan mij zat ........ Sterke meiskes heb ik sinds die tijd altijd al liever gevonden.
Zij weet ook dat ik me in het verleden altijd al veiliger voelde bij een meiske, waarvan ik wist dat zij sterker was dan menig jongen. Dat vond ik wel leuk en stoer. En bij die bewuste ex-collega kreeg ik altijd vlinders in mijn buik zodra zij binnen het pand van het bedrijf aanwezig was. En zij had ook nog eens mooie spierballen.
Het fijnste is toch echter: ik kon bij haar werkelijk van alles kwijt. Zij was dan ook m'n uitlaatklep. Heb even moeten slikken na het bericht dat zij per direkt ontslagen is ...... (slik) ......
Heb nou wat foto's van haar in mijn mobiele telefoon. En wat ik van haar heb gekregen (kruisje), draag ik altijd bij me. Niet dat ik een geloof aanhang; wie mij opgezette tijden hoort vloeken en verschillende ziekten naar de hemel hoort zenden, zal merken dat ik niet van het vrome soort ben. Maar dat kruisje heb ik van een lieve vrouw gekregen, die mijn bescherm-engel is. Ook al werkt zij helaas niet meer in het bedrijf.
En juist voor die ene vrouw heb ik nog altijd een enorme bewondering en respect. Andersom ook, gelukkig.